Chaetopelma lymberakisi

Chaetopelma lymberakisi
(Chatzaki et Komnenov, 2019)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

ptasznikowate

Podrodzina

Ischnocolinae

Rodzaj

Chaetopelma

Gatunek

Chaetopelma lymberakisi

Chaetopelma lymberakisigatunek pająka z infrarzędu ptaszników i rodziny ptasznikowatych. Endemit zachodniej Krety.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2019 roku przez Marię Chatzaki i Marjana Komnenova[1][2]. Opisu dokonano na podstawie licznych okazów odławianych w latach 1991–2015. Jako lokalizację typową wskazano drogę z Anopoli do Pachnes w górach Lefka Ori. Epitet gatunkowy nadano na cześć Petrosa Lymberakisa z Muzeum Historii Naturalnej Krety w Heraklionie, który to odłowił większość materiału typowego[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Karapaks u samic osiąga od 7 do 8,4 mm długości i od 5,5 do 7,4 mm szerokości, zaś u samców od 6,3 do 8,4 mm długości i od 5,3 do 6,7 mm szerokości. Ubarwienie ciała jest rudobrązowe do ciemnobrązowego z ciemnoszarą opistosomą. Wełniste szczecinki w zmiennym zagęszczeniu porastają karapaks, szczękoczułki i biodra odnóży, przy czym u samic ogólnie są rzadsze niż u samców. Oczy pary przednio-bocznej leżą bardziej z przodu niż pary przednio-środkowej, a oczy pary tylno-bocznej bardziej z tyłu lub na równi z oczami pary tylno-środkowej. Szczękoczułki mają po wewnętrznej stronie pędzel skopul, a na przedniej krawędzi po od 9 do 10 ząbków w przypadku samic i od 9 do 13 w przypadku samców. Warga dolna jest szersza niż długa i zaopatrzona w od 22 do 45 kuspuli. Szczęki mają od 80 do 120 kuspuli i pozbawione są serruli. Odnóża wszystkich par mają szczecinki grzbietowe na udach. W przypadku nadstopi pierwszej i drugiej pary skopule zajmują ⅔ długości, w przypadku tych trzeciej pary ½ długości, a w przypadku pary ostatniej ⅓ długości. Stopy są gęsto porośnięte skopulami i zwieńczone dwoma bezzębnymi pazurkami skrytymi w przypazurkowych kępkach włosków[2].

Nogogłaszczki samca mają dwa szeregi trichobotrii na grzbietowej stronie goleni, dwa przednio-boczne kolce i pojedynczy pazurek. Bulbus cechuje się długim i cienkim embolusem biorącym początek na nasadzie owalnego, trzykrotnie od niego krótszego tegulum i zakręcającym o kąt 45° względem niego, na szczycie zakrzywionym, w widoku brzusznym esowato wygiętym. Genitalia samicy cechuje spermateka złożona z dwóch długich, nitkowatych, ku szczytom zbieżnych zbiorników o dwupłatowych wierzchołkach[2].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Pająk ten jest endemitem zachodniej części greckiej Krety. Jest jedynym przedstawicielem ptasznikowatych znanym z Europy – najbliższe stanowiska innych przedstawicieli rodzaju znajdują się w azjatyckiej części Turcji, na Cyprze i w Afryce Północnej[2][3]. Występuje od poziomu morza do rzędnych 800 m n.p.m. Zamieszkuje siedliska o podłożu piaszczystym i skalistym, porośnięte naturalną roślinnością. Bytuje w szczelinach skalnych i pod kamieniami[2].

Według autorów pierwszego opisu zastosowanie do Chaetopelma lymberakisi kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN pozwoliłoby na skategoryzowanie go wśród gatunków narażonych (VU) lub zagrożonych (EN)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chaetopelma lymberakisi Chatzaki & Komnenov, 2019. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-07-29].
  2. a b c d e f g Maria Chatzaki, Marjan Komnenov. Description of a new Chaetopelma (Araneae, Theraphosidae) species from Crete and a re-description of Macrothele cretica Kulczyński, 1903 (Araneae, Macrothelidae). „Zootaxa”. 4544 (2), s. 269-284, 2019. DOI: 10.11646/zootaxa.4544.2.7. 
  3. Gen. Chaetopelma Ausserer, 1871. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2022-07-29].