Data i miejsce urodzenia |
2 października 1913 |
---|---|
Data śmierci |
15 sierpnia 2002 |
Minister przemysłu i handlu w II i III rządzie Eszkola | |
Okres |
od 25 maja 1965 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister rozwoju w II rządzie Eszkola | |
Okres |
od 31 maja 1965 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister sprawiedliwości w III rządzie Meir i I rządzie Rabina | |
Okres |
od 10 marca 1974 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister spraw religijnych w I rządzie Rabina | |
Okres |
od 3 czerwca 1974 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister spraw religijnych w I rządzie Rabina | |
Okres |
od 16 stycznia 1977 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Chajjim Josef Cadok (hebr.: חיים יוסף צדוק, ang.: Haim Yosef Zadok, ur. 2 października 1913 w Rawie Ruskiej, zm. 15 sierpnia 2002)[1] – izraelski filozof, prawnik i polityk, w latach 1965–1966 minister gospodarki, w latach 1965–1966 minister rozwoju, w latach 1974–1977 minister sprawiedliwości, w 1974 i 1977 minister spraw religijnych, w latach 1959–1978 poseł do Knesetu z list Mapai i Koalicji Pracy[1].
W niepodległej Polsce ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, był członkiem Gordonii i Poalej Syjon. W 1935 wyemigrował do Palestyny, gdzie ukończył prawo na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie[1].
W niepodległym Izraelu był zastępcą prokuratora generalnego – w latach 1949–1952. W wyborach parlamentarnych w 1955 nie dostał się do izraelskiego parlamentu[1], jednak 28 stycznia 1959, po śmierci Josefa Sprinzaka objął mandat poselski[2] Zasiadał w Knesetach III, IV, V, VI, VII, VIII i IX kadencji[1]. 2 stycznia 1978 zrezygnował z zasiadania w Knesecie, a mandat objął po nim Emri Ron[3]. Powrócił do kariery prawniczej, był wykładowcą na Uniwersytecie Hebrajskim[1].