Miejsce urodzenia |
Włocławek |
---|---|
Data śmierci |
1942 lub 1943 |
Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Chana Gitla Kowalska, także Anna Kowalska (ur. we Włocławku, zm. 1942 lub 1943) – polska malarka i działaczka kulturalna żydowskiego pochodzenia.
Jej data urodzin nie jest pewna: w zależności od źródła pojawia się 1899[1][2], 1904[3], a nawet 1907 rok[4]. Urodziła się we Włocławku, w rodzinie senatora Jehudy Lejba Kowalskiego[3][4]. Jej dom rodzinny był miejscem spotkań dla intelektualistów[4]. Zaczęła rysować w wieku szesnastu lat[4]. W 1922 roku wzięła udział w wystawach zbiorowych w Warszawie[5], po czym wyjechała do Berlina[4][6], gdzie pobierała lekcje malarstwa[4]. W Niemczech poznała i wyszła za mąż za literata Barucha Winogórę[3][6].
Po przeprowadzce do Paryża osiadła na Montparnasse, gdzie ze względu na brak własnej przestrzeni do pracy korzystała z pracowni zaprzyjaźnionych artystów[4][7]. Należała do środowiska École de Paris[4][6], wystawiała m.in. w ramach Salonu Jesiennego (1930) i Salonu Niezależnych (1931)[3]. Jej naiwny styl malarstwa charakteryzował się silną kreską, wyrazistą gamą barwną i uproszczonymi sylwetkami: tymi środkami wyrazu oddawała przemijający świat dawnych sztetlów[6]. W jej twórczości przypominającej malarstwo ludowe można znaleźć wiele podobieństw z dziełami Marca Chagalla[6].
Kowalska angażowała się w działania lokalnego oddziału Kultur-Lige[4], z którym współorganizowała wystawę artystów żydowskich[3], związała się także z żydowskim środowiskiem komunistycznym[4]. Pisała o sztuce do prasy żydowskiej[4], jej teksty ukazywały się na łamach paryskiego „Naje Pres”, argentyńskiego „Naj Teater”, czy polskiego „Literarisze Bleter”[3]. Pełniła funkcję sekretarza związku żydowskich artystów i rzeźbiarzy[4]. W 1937 roku wzięła udział w Kongresie Kultury Żydowskiej Jidiszer Kultur Farband[3].
Podczas II wojny światowej działała we francuskim ruch oporu[3][4]. Po zatrzymaniu przez Gestapo była więziona w paryskich więzieniach, po czym deportowano ją[3][4] do Auschwitz-Birkenau[3]. W zależności od źródeł zginęła w 1942[1][7] lub 1943 roku[3].