Charles Clarke
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 września 1950 |
|---|---|
| Minister spraw wewnętrznych | |
| Okres |
od 15 grudnia 2004 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Charles Rodway Clarke (ur. 21 września 1950 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister bez teki, minister edukacji i zdolności oraz minister spraw wewnętrznych w rządach Tony’ego Blaira.
Syn sir Richarda Clarke'a, stałego sekretarza służby cywilnej. Naukę rozpoczynał w Highgate School. Następnie studiował matematykę i ekonomię na King’s College w Cambridge. Na studiach był przewodniczącym Związku Studentów. W latach 1975–1977 był przewodniczącym Narodowego Związku Studentów. Członek rady dzielnicy London Borough of Hackney, gdzie był przewodniczącym Komitetu Budownictwa oraz wiceprzewodniczącym Komitetu Rozwoju Ekonomicznego w latach 1980–1986. W latach 1981–1992 kierował sztabem lidera laburzystów Neila Kinnocka. Po odejściu Kinnocka po przegranych wyborach w 1992 Clarke wycofał się z polityki i rozpoczął pracę w sektorze prywatnym.
Podczas wyborów powszechnych w 1997 Clarke wystartował z ramienia laburzystów w wyborach do Izby Gmin w okręgu Norwich South. Wybory te wygrał i zasiadł początkowo w tylnych ławach parlamentu. W lipcu 1998 został jednym z młodszych ministrów w resorcie edukacji. W 1999 został przeniesiony do ministerstwa spraw wewnętrznych. Po wyborach w 2001 został członkiem gabinetu jako minister bez teki i Party Chair.
24 października 2002, po rezygnacji Estelle Morris, Clarke został ministrem edukacji i zdolności. W grudniu 2004 otrzymał stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Na tym stanowisku działał na rzecz zaostrzenia kar za przestępstwa o charakterze terrorystycznym oraz wprowadzenia dowodów osobistych. W kwietniu 2006 Clarke stał się bohaterem skandalu związanego w wypuszczeniem z więzień 1 023 zagranicznych przestępców. Clarke podał się w związku z tym do dymisji, ale premier Blair jej nie przyjął. Dopiero po przegranych przez Partię Pracy wyborach lokalnych w 2006 Blair zdymisjonował Clarke'a, który powrócił do tylnych ław Izby Gmin.
Clarke jest od 1984 żonaty z Carol Pearson. Ma z nią dwóch synów - Matta i Chrisa. Mieszka w Norwich. Włada biegle francuskim, niemieckim i hiszpańskim w dialekcie kubańskim. Od 2004 jest członkiem Królewskiego Towarzystwa Statystycznego.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]
| Wiceprzewodniczący Komitetu Edukacji 1857–1902 | |
|---|---|
| Przewodniczący Rady Edukacji 1900–1944 |
|
| Ministrowie edukacji 1944–1964 | |
| Ministrowie edukacji i nauki 1964–1992 | |
| Ministrowie edukacji 1992–1995 | |
| Ministrowie edukacji i zatrudnienia 1995–2001 | |
| Ministrowie edukacji i zdolności 2001–2007 | |
| Ministrowie dzieci, szkół i rodzin 2007–2010 | |
| Ministrowie innowacji, uniwersytetów i zdolności 2007–2009 | |
| Ministrowie edukacji od 2010 |
