Pełne imię i nazwisko |
Charles Webster Doe | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 września 1898 | |||||||||
Data i miejsce śmierci |
19 listopada 1995 | |||||||||
Wzrost |
173 cm | |||||||||
Rugby union | ||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||
| ||||||||||
Reprezentacja narodowa | ||||||||||
| ||||||||||
|
Charles Webster Doe, Jr. (ur. 4 września 1898 w San Francisco, zm. 19 listopada 1995 w Walnut Creek)[1] – amerykański sportowiec, olimpijczyk, zdobywca złotych medali w rugby union na igrzyskach w Antwerpii 1920 i w Paryżu 1924.
Charles Webster Doe był potomkiem starej osadniczej rodziny z Nowej Anglii. Był jednym z pięciorga dzieci Charlesa Webstera i Laury Doe[2]. Ukończył Lowell High School[3], a następnie studiował na Stanford University. Podczas studiów reprezentował barwy Stanford Cardinal w rugby union, koszykówce oraz futbolu amerykańskim[4][5], a po ich ukończeniu związał się z Olympic Club[6][7].
Podczas I wojny światowej przez sześć miesięcy był kierowcą ambulansu na froncie włoskim[2].
Z reprezentacją Stanów Zjednoczonych dwukrotnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich[8]. W turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920 złożona w większości ze studentów uniwersytetów Santa Clara, Berkeley i Stanford amerykańska drużyna pokonała faworyzowanych Francuzów 8–0 w spotkaniu rozegranym 5 września 1920 roku na Stadionie Olimpijskim[9]. Jako że był to jedyny mecz rozegrany podczas tych zawodów[10][11], oznaczało to zdobycie złotego medalu przez zawodników z Ameryki Północnej[12][13][7]. Wziął również udział w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924[14]. Wystąpił w obu meczach tych zawodów, w których Amerykanie na Stade de Colombes pokonali 11 maja Rumunię 37–0[15], a tydzień później Francję 17–3[16][7]. Wygrywając oba pojedynki Amerykanie zwyciężyli w turnieju zdobywając tym samym złote medale igrzysk[17][18].
W reprezentacji USA w latach 1920–1924 rozegrał łącznie 4 spotkania zdobywając 15 punkty[19]. Prócz trzech meczów w turniejach olimpijskich zagrał także przeciw Francuzom 10 października 1920 roku[20].
Ożenił się z Miriam Ebright 9 grudnia 1925 roku, z tego związku urodziło się troje dzieci: Charles Webster, Robin i Abigail[21]. Pracował w firmie ojca, w branży drzewnej[2][7].
Wraz z pozostałymi amerykańskimi złotymi medalistami w rugby union został w 2012 roku przyjęty do IRB Hall of Fame[22].