Charles Yriarte

Charles Yriarte
Ilustracja
Charles Yriarte, 1864.
Data i miejsce urodzenia

5 grudnia 1832
Paryż, Francja

Data i miejsce śmierci

1898
Paryż, Francja

Narodowość

francuska

Dziedzina sztuki

literatura

Multimedia w Wikimedia Commons

Charles Yriarte – francuski pisarz pochodzący z rodziny o hiszpańskich korzeniach[1]. Studiował architekturę w École des Beaux-Arts w Paryżu, a w 1856 r. został inspektorem budynków rządowych. Podróżował z wojskiem hiszpańskim pracując jako korespendonet wojenny dla czasopisma Monde illustre. Był w Maroku w czasie wojny hiszpańsko-marokańskiej. Pisał również relacje z podróży po Hiszpanii i Włoszech, w 1862 r. został redaktorem Monde illustre. W 1871 r. porzucił pracę w gazecie i poświęcił więcej czasu na podróże i opisywanie doświadczeń podróżnika.

Jednym z jego najważniejszych dzieł jest studium życia i twórczości malarza Francisca Goi zatytułowane Goya, sa vie, son oeuvre z 1867 roku. Yriarte był jednym z nielicznych, którzy po śmierci malarza odwiedzili jego rezydencję (Dom Głuchego) i opisali znajdujące się w nim malowidła ścienne, tzw. czarne obrazy, zanim przeniesiono je na płótna.

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • La societé espagnole (1861)
  • Sous la tente, souvenir du Maroc (1862)
  • Paris grotesque, les celebrités de la rue 1815-63 (1864)
  • Les cercles de Paris, 1828-64 (1865)
  • Portraits parisiens (1865)
  • Nouveaux portraits parisiens (1869)
  • Goya, sa vie, son oeuvre (1867)
  • Portraits cosmopolites und Tableaux de la guerre (1870)
  • Les Prussiens à Paris et le 18 mars (1871)
  • Campagne de France 1870-71 (1871)
  • Les princes d'Orleans (1872)
  • Le Puritain (1873)
  • La vie d'un patricien de Venise au XVI. siècle (1885)
  • La Bosnie et l'Herzégovine pendant l'insurrection (1875)
  • Venise: l'histoire, l'art, l'industrie, la ville et la vie (1877)
  • Les bords de l'Adriatique (1878)
  • Florence (1880)
  • Un condottiere au XV. siècle: Rimini (1882)
  • Françoise de Rimini (1882)
  • Matteo Civitali (1885)
  • Cesar Borgia (1889)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Pierre Larousse: Grand Dictionnaire universel du XIXe siècle, Tom XV. 1870, s. 1431.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]