Chester Beatty I

Chester Beatty I

Chester Beatty I, folios 13-14, z częścią Ewangelii Łukasza
Data powstania	III wiek
Rodzaj	kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{45}}$
Zawartość	Ewangelie, Dzieje
Język	grecki
Rozmiary	25,4 × 20,3 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	I
Miejsce przechowywania	Chester Beatty Library Austriacka Biblioteka Narodowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Chester Beatty I, papirus 45 (wedle numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{45}}$ – wczesny papirusowy rękopis Nowego Testamentu. Rękopis ma formę kodeksu. Zawiera tekst Ewangelii i Dziejów Apostolskich, z licznymi brakami. Pochodzi z początku III wieku, przechowywany jest w Dublinie (Chester Beatty Library) i Wiedniu^[1].

Opis

Pierwotnie stanowiło go 55 podwójnych kart (daje to w sumie 220 stron), o wymiarach 25,4 na 20,3 cm, z których zachowało się tylko 28; 2 karty przypadają na Mateusza, Marka – 6, Łukasza – 7, Jana – 2, Dzieje – 13, pisany jedną kolumną na stronę, zazwyczaj po 39 linijek tekstu w kolumnie^[1].

Stosuje staurogram dla dwugłoski ΣΤ w terminach „stauros” oraz „stauroo”. Staurogram stosują też Papirus Bodmer II oraz Papirus Bodmer XIV-XV^[2].

W każdej z ksiąg zmienia się tekstualny charakter kodeksu. Mk najbliższy jest tekstowi cezarejskiemu, Dzieje najbliższe są tekstowi aleksandryjskiemu (kodeksy: Kodeks Synajski, A, B, C), pozostałe księgi przekazują tekst aleksandryjsko-zachodni, który należy usytuować pomiędzy tekstem kodeksów B i D^[3]. Co niektórzy – np. Maurice Robinson – w partii tekstu aleksandryjsko-zachodniego dopatrują się nawet pewnych cech bizantyjskiego tekstu. W tej kwestii nie ma zgody wśród krytyków tekstu. Rękopis zaklasyfikowany został do I kategorii Alanda^[1].

Wskazuje się na dwa prawdopodobne miejsca pochodzenia rękopisu, jednym jest Fajum, drugim Afridopolis^[4].

Marek 8,15

των Ηρωδιανων – ${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{45},}$ W, Θ, f¹, f¹³, 28, 565, 1365, itⁱ, it^k, cop^sa, arm, geo

Ηρωδου – większość rękopisów

Zobacz też

• lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu
• papirusy Chestera Beatty’ego

Przypisy

1. Aland i Aland 1989 ↓, s. 109.
2. Hurtado 2006 ↓, s. 154.
3. Metzger i Ehrman 2005 ↓, s. 54.
4. Comfort i Barrett 2001 ↓, s. 157.

Bibliografia

• Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einfürung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
• Larry W. Hurtado: The Earliest Christian Artifacts: Manuscripts and Christian Origins. Cambridge: Wm. B. Eerdmans Publishing Co., 2006. ISBN 978-0-8028-2895-8. (ang.).
• Frederic G. Kenyon, Chester Beatty Biblical Papyri II/1: The Gospels and Acts, Text, London 1933. (ang.)
• Frederic G. Kenyon: Our Bible and the Ancient Manuscripts. Wyd. 4. London: 1939, s. 46. (ang.).
• Bruce M. Metzger, Bart D. Ehrman: The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption and Restoration. Wyd. 4. New York – Oxford: Oxford University Press, 2005. ISBN 978-0-19-516122-9. (ang.).
• Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 155–201. ISBN 978-0-8423-5265-9. (ang.).
• J.R. Royse: Scribal Habits in Early Greek New Testament Papyri. Leiden: Brill, 2008, s. 103–198. (ang.).
• P.L. Hedley. The Egyptian Texts of the Gospels and Acts. „The Church quarterly review”, s. 188–230, 1934. (ang.). 

Linki zewnętrzne

• R. Waltz, „P⁴⁵” The Encyclopedia of New Testament Textual Criticism (2007).
• Folio 22 verso. cbl.ie. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]., ilustracja oraz opis Dz 8,34 – 9.6.
• Folio 30 recto. cbl.ie. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-10)]., ilustracja oraz opis Dz 17,9–17.