Chironius multiventris
Artykuł ten został zgłoszony do umieszczenia na stronie głównej w rubryce „Czy wiesz”.
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
| Chironius multiventris[1] | |||
| Schmidt & Walker, 1943 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina |
Colubroidea | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Chironius multiventris | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Chironius multiventris – gatunek węża z rodziny połozowatych (Colubridae). Występuje w północnej części Ameryki Południowej, prowadzi dzienny, częściowo nadrzewny tryb życia[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Takson ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisali amerykańscy przyrodnicy Karl Patterson Schmidt i Warren Franklin Walker w 1943 roku na łamach „Zoological Series of Field Museum of Zoology”, nadając mu nazwę Chironius multiventris. Holotyp (samica, FMNH 38250)[a] został odłowiony w regionie Madre de Dios w Peru przez pana Valdivię[3][4][5].
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Chironius: w mitologii greckiej Chiron (gr. Χείρων Cheírōn, łac. Chiron), był najmądrzejszym i najbardziej cywilizowanym z centaurów[6].
- multiventris: łac. multus – „wiele, dużo”, łac. ventris – „brzuch”[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Jest to średniej wielkości wąż o małej głowie, której szerokość jest podobna do szerokości szyi, dużych oczach o brązowych tęczówkach i dość jednolitym ubarwieniu. Dorosłe osobniki mają barwę od oliwkowej do oliwkowobrązowej. Dolna część głowy jasnobrązowa, brzuch bladożółty. Język różowy z szarą końcówką. Młode osobniki mają ciemnobrązowy, oliwkowobrązowy lub niebieskawobrązowy grzbiet, część z nich ma od 23 do 25 wąskich ciemnych skrzyżowanych pasków w przedniej części ciała i od 14 do 25 słabo widocznych pasków na ogonie. Węże tego gatunku są podobne do Chironius fuscus, Chironius leucometapus i Chironius exoletus[3][7].
| Samiec | Samica | |
| Długość całkowita (mm) | 2611 | 2097 |
| Długość SVL[b] (mm) | 1681 | 1329 |
| Łuski grzbietowe (rzędy) | 12 | 12 |
| Tarczki brzuszne | 161–196 | 161–196 |
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje w amazońskiej części Brazylii, wschodnim Peru i Ekwadorze, południowo-wschodniej Kolumbii, południowej Wenezueli, Boliwii i Gujanie Francuskiej. W Ekwadorze stwierdzono jego występowanie w prowincjach Pastaza, Orellana, Sucumbíos, Morona Santiago, Zamora Chinchipe i Napo. Jest spotykany w przedziale wysokości 0–1070 m n.p.m.[5][7]
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten zamieszkuje tropikalne wilgotne lasy nizinne w strefie międzyzwrotnikowej. Prowadzą dzienny, mieszany tryb życia naziemny i nadrzewny. W nocy śpią zwinięte na roślinności podszytu. Jego dieta składa się głównie z dorosłych bezogonowych i kijanek (m.in. z rodziny Hylidae, z rodzajów Leptodactylus, Trachycephalus i Eleutherodactylus), obejmuje także jaszczurki (m.in. Anolis, Polychrus, Tropidurus)[5][7].
Status
[edytuj | edytuj kod]W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Chironius multiventris jest uznawany za gatunek najmniejszej troski (LC, ang. Least Concern). Wielkość populacji nie jest oszacowana, a gatunek jest stosunkowo pospolity. Trend liczebności populacji jako prawdopodobnie stabilny[2].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ FMNH – Muzeum Historii Naturalnej w Chicago (Field Museum of Natural History), wcześniej Chicago Natural History Museum (CNHM)[8].
- ↑ SVL – ang. Snout–vent length – odległość od przodu głowy do odbytu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Chironius multiventris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Chironius multiventris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-11-30] (ang.).
- ↑ a b c d P. Uetz & J. Hallermann, Chironius multiventris SCHMIDT & WALKER, 1943, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-11-30] (ang.).
- ↑ Karl P. Schmidt, Warren F. Walker, Peruvian snakes from the University of Arequipa, „Zoological Series of Field Museum of Zoology”, 24 (26), 1943, s. 279–296 (ang.).
- ↑ a b c d Rodríguez-Guerra, A. y Carvajal-Campos, A., Chironius multiventris Sipos de vientre largo, [w:] Reptiles del Ecuador. Version 2022.0. (red. Torres-Carvajal, O., Pazmiño-Otamendi, G., Ayala-Varela, F. y Salazar-Valenzuela, D), Quito: Museo de Zoología, Pontificia Universidad Católica del Ecuador, 2020 (hiszp.).
- ↑ Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 48, OCLC 637083062 (ang.).
- ↑ a b c d Garzón-Franco E, Gómez-Mesa L, Arteaga A: Long-tailed (Chironius multiventris). [w:] Reptiles of Ecuador: Life in the middle of the world. (red. Arteaga A, Bustamante L, Vieira J) [on-line]. 2024. (ang.).
- ↑ Mark Henry Sabaj, Codes for Natural History Collections in Ichthyology and Herpetology, „Copeia”, 108 (3), 2020, s. 593–669, DOI: 10.1643/ASIHCODONS2020 (ang.).