wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
86 |
Kod pocztowy |
18-208[4] |
Tablice rejestracyjne |
BWM |
SIMC |
0400260[5] |
Położenie na mapie gminy Kulesze Kościelne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego | |
52°59′50″N 22°32′09″E/52,997222 22,535833[1] |
Chojane-Gorczany – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Kulesze Kościelne[5][6].
Zaścianek szlachecki Gorczany należący do okolicy zaściankowej Chojane położony był w drugiej połowie XVII wieku w powiecie brańskim ziemi bielskiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Bartłomieja Apostoła w Kuleszach Kościelnych[8].
Spis podatkowy z 1580 r. wymienia Adama syna Adama, dziedziczącego na prawie 2. włókach. Zapisano tu również Kaspra Kraszowskiego, który dzierżawił ziemię od Jana, syna Józwy z Chojanego i Marcina Sowy, dział ten liczył ¾ włóki. W następnych wiekach mieszkała tu drobna szlachta (głównie Chojeńscy). W XVII wieku notowano Kuleszów.
W XVII i XVIII wieku Choiane Gorczane, w XIX wieku Choine gorzany, na mapie Królestwa Polskiego z 1839 r., Choiane Gorczany[9].
W roku 1827 w Chojanech-Gorczanach było 10 domów i 78 mieszkańców.[10]
„Słownik geograficzny Królestwa Polskiego” pod koniec XIX w. pisze: Chojane (lub Chojany), okolica szlachecka, powiat mazowiecki, gmina Chojany, parafia Kulesze. Wymienia Chojane: Bąki, Gorczany, Pawłowięta, Piecki (Piecuchy), Sierocięta, Stankowięta. Informuje, że dawniej istniały Chojane Bozuty i Górki[10].
W 1891 roku we wsi 10 gospodarstwach drobnoszlacheckich na 138 ha ziemi (68 ha gruntów ornych, 7 ha łąk i 13 ha lasów). Średnie gospodarstwo miało obszar ponad 10 ha.
Na początku XX w. w pobliżu powstały liczne maleńkie osiedla: Chojanka, Kliny, Smużki, Zbytki, Dębowo, Ryczka, Siedzianka, Zajarowa Budka, Przygóra, Wonieczan. Każde liczyło najwyżej po kilka domów.
W roku 1921 miejscowość liczyła 12 domów i 85 mieszkańców, w tym 10 Żydów[9].