Chopin. Pragnienie miłości

Chopin. Pragnienie miłości

Gatunek	dramat biograficzny
Rok produkcji	2000–2002
Data premiery	1 marca 2002
Kraj produkcji	Polska
Język	polski, angielski
Czas trwania	123 minuty
Reżyseria	Jerzy Antczak
Scenariusz	Jerzy Antczak Jadwiga Barańska
Główne role	Piotr Adamczyk Danuta Stenka
Muzyka	Fryderyk Chopin
Zdjęcia	Edward Kłosiński
Scenografia	Andrzej Przedworski
Kostiumy	Magdalena Tesławska Paweł Grabarczyk
Montaż	Ewa Romanowska-Różewicz
Dystrybucja	ITI Cinema
Nagrody
Danuta Stenka Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: najlepsza główna rola kobieca; Danuta Stenka Kijów (MFF "Stożary")- nagroda za najlepszą rolę kobiecą; Piotr Adamczyk Kijów (MFF "Stożary")- nagroda za najlepszą rolę męską; Danuta Stenka Mińsk (MFF "Listapad")- nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą; Jerzy Antczak Houston (WorldFest Independent Film Festival)- Platinum Award dla najlepszego dramatu; Edward Kłosiński Houston (WorldFest Independent Film Festival)- Golden Award dla najlepszych zdjęć;
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Chopin. Pragnienie miłości – polski dramat biograficzny z 2002 roku w reżyserii Jerzego Antczaka o losach miłości Fryderyka Chopina do francuskiej pisarki George Sand oraz skomplikowanych relacjach między parą zakochanych a jej dziećmi. Premiera odbyła się 1 marca 2002 w Warszawie.

Jerzy Antczak nakręcił jednocześnie dwie wersje filmu, polską trwającą 123 min. i angielską zatytułowaną Chopin. Desire for Love, która trwa 118 min. (zawiera o kilka scen mniej niż wersja polska) i była pokazywana w ponad 40 krajach świata. Film ukazał się na DVD m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Rosji, Norwegii, Szwecji, Danii, Portugalii, Słowenii, Grecji, Ukrainie.

Twórcy

• Jerzy Antczak − scenariusz i reżyseria
• Jadwiga Barańska − scenariusz, współpraca reżyserska
• Małgorzata Jurczak − kierownictwo produkcji
• Jerzy Maksymiuk − muzyka (aranżacje dzieł Fryderyka Chopina)
• Edward Kłosiński − zdjęcia
• Andrzej Przedworski − scenografia

Obsada

• Piotr Adamczyk − Fryderyk Chopin
• Danuta Stenka − George Sand
• Adam Woronowicz − Maurice Sand, syn George
• Sara Müldner − Solange, córka George (jako dziecko)
• Bożena Stachura − Solange Sand, córka George (jako dorosła)
• Michał Konarski − Franciszek Liszt
• Jerzy Zelnik − Mikołaj, ojciec Chopina
• Jadwiga Barańska − Justyna, matka Chopina
• Anna Radwan − Ludwika, siostra Chopina
• Agnieszka Sitek − Izabela, siostra Chopina
• Andrzej Zieliński − Albert Grzymała, przyjaciel Chopina
• Jacek Rozenek − Felicien Mallefille, kochanek George Sand
• Janusz Gajos − wielki książę Konstanty
• Maria Gładkowska − wielka księżna Julia
• Anna Korcz − baronowa Rothschild
• Marian Opania − służący Jan
• Andrzej Szenajch − sędzia
• Ireneusz Machnicki − oficer
• Beata Chruścińska − gość na koncercie Chopina w salonie baronowej Rothschild
• Paweł Szwed − gość na koncercie Chopina
• Tadeusz Borowski − doktor Sanchez
• Maciej Wilewski − celnik na granicy
• Zbigniew Bogdański
• Ireneusz Dydliński
• Jerzy Felczyński
• Paweł Kleszcz
• Wacław Szklarski
• Jerzy Woźniak

Plenery

• Polska: Warszawa (Kampus Główny Uniwersytetu Warszawskiego - ulice Paryża, Pałac Tyszkiewiczów - siedziba księcia Konstantego, klatka schodowa jednego z mieszkań Chopina, Pałac Kazimierzowski - siedziba księcia Konstantego; Łazienki Królewskie - sala koncertowa 2 występów Chopina), Pałac w Otwocku Wielkim (3 paryskie mieszkania Chopina), Stare Miasto w Lublinie (ulice Warszawy i Paryża), pałac w Kozłówce (filmowe Nohant, salon baronowej Rodschild), okolice Lubartowa.
• Zagranica: Paryż, Majorka (w okresie od czerwca do października 2000)^[1].

Inne informacje

W jednej ze scen Fryderyk Chopin mówi do Alberta Grzymały, że jego ojciec zmarł 17 maja. W rzeczywistości ojciec Chopina, Mikołaj, zmarł 3 maja.

Partie fortepianu do filmu nagrał Janusz Olejniczak^[2], a Piotr Adamczyk i dubler jego dłoni - Paweł Mazurkiewicz, w trakcie kręcenia filmu, grali je na tzw. suchej klawiaturze, która nie wydaje dźwięków. Fragment Preludium deszczowego, na rozstrojonym fortepianie, gra Piotr Adamczyk^[3].

Filmowe postacie Danuty Stenki i Piotra Adamczyka w trakcie kręcenia filmu posadziły platanowiec w ogrodzie Pałacu Zamoyskich w Kozłówce, który rośnie tam do dziś i nosi imię Fryderyk^[4].

Zobacz też

• Lista filmów z największą liczbą widzów w Polsce
• Lista najdroższych polskich filmów
• Lista filmów z największą liczbą kopii w Polsce
• Młodość Chopina − film z 1952 r. w reżyserii Aleksandra Forda z Czesławem Wołłejką w roli Chopina
• Błękitna nuta – film z 1991 r. w reżyserii Andrzeja Żuławskiego z Januszem Olejniczakiem w roli Chopina

Przypisy

1. Chopin. Pragnienie miłości. Filmpolski.pl. [dostęp 2023-03-08]. (pol.).
2. INTERIA.PL, "Chopin - Pragnienie Miłości": JANUSZ OLEJNICZAK [online] [dostęp 2018-08-23]  (pol.).
3. BeataB. Kęczkowska BeataB., DorotaD. Wyżyńska DorotaD., Rozmowa z Piotrem Adamczykiem, filmowym Chopinem [online], warszawa.wyborcza.pl, 2002 .
4. AnnaA. Kaplińska-Struss AnnaA., PIOTR ADAMCZYK Czym kieruje się w życiu? [online], gala.pl, 2016 .

Linki zewnętrzne

• Chopin. Pragnienie miłości w bazie IMDb (ang.)
• Chopin. Pragnienie miłości w bazie Filmweb
• Chopin. Pragnienie miłości w bazie filmpolski.pl
• Chopin: Desire for Love (ang.)
• Zdjęcia z filmu Chopin. Pragnienie miłości w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”