Chotylub

Chotylub

wieś
Kościół filialny św. Jadwigi Królowej
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	lubaczowski
Gmina	Cieszanów
Liczba ludności (2021)	345[2]
Strefa numeracyjna	16
Kod pocztowy	37-611[3]
Tablice rejestracyjne	RLU
SIMC	0600042[4]
Położenie na mapie gminy Cieszanów Chotylub
Położenie na mapie Polski Chotylub
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Chotylub
Położenie na mapie powiatu lubaczowskiego Chotylub
50°14′26″N 23°14′02″E/50,240556 23,233889[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Zabytkowa cerkiew

Chotylub (w latach 1977–1981 Lubice) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Cieszanów^[4][5]. Leży w dolinie Brusienki na Płaskowyżu Tarnogrodzkim.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie lubaczowskim województwa lwowskiego.

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chotylub, po jej zniesieniu w gromadzie Dachnów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego. W latach 1977–1981 nosiła czasowo nazwę Lubice.

Wieś powstała w roku 1565 i do II wojny światowej zamieszkana była w połowie przez ludność narodowości ukraińskiej. Pierwszą cerkiew zbudowano w II poł. XVII w., następną w 1693 r. a obecna powstała na tym samym miejscu w 1888 r., być może z zachowaniem elementów starszej budowli. Chotylub doznał wielu zniszczeń wskutek walk z UPA. W latach 1943–1946 nacjonaliści ukraińscy z działającego na tym terenie kurenia Iwana Szpontaka „Zalizniaka”, zamordowali tutaj 24 Polaków^[6].

Wschodnią część wsi stanowi dawniej odrębna wieś Rudka.

Religia

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia św. Wojciecha w Cieszanowie^[7].

We wsi znajduje się zabytkowa, drewniana greckokatolicka cerkiew pw. Najświętszej Marii Panny. Położona jest na nieznacznym wzniesieniu pośrodku wsi przy drodze z Cieszanowa do Brusna.

Po wysiedleniu ludności ukraińskiej cerkiew wykorzystywana była od 1947 r. jako kościół filialny parafii w Cieszanowie pw. Opieki NMP. Była remontowana na przełomie lat 60. i 70. XX w., a w roku 1986 dobudowano do babińca nieproporcjonalnie duży przedsionek. Po zbudowaniu nowego, murowanego kościoła w roku 2001 stoi zamknięta.

Na wschodnim krańcu wsi znajduje się nieczynny cmentarz greckokatolicki, ogrodzony drutem kolczastym na kamiennych słupkach, zarastający lasem. Jest tu wiele starych nagrobków bruśnieńskich oraz odnowione i ogrodzone drewnianym płotkiem okazałe nagrobki właścicieli Chotylubia – Zarzyckich.

• 
  Dzwonnica przy cerkwi
• 
  Nieczynny cmentarz gr.kat.

Bibliografia

• Paweł Wład, Marek Wiśniewski, Roztocze Wschodnie, Wyd. Nauk. Turyst. i Eduk., Mielec 2004

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 16407
2. Wieś Chotylub w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-28] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 158 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
4. GUS. Wyszukiwarka TERYT
5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
6. SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 474-475, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
7. Opis parafii na stronie diecezji

Linki zewnętrzne

• Chotyłub, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 640 .
• Mapa katastralna wsi Chotykub z poł. XIX wieku