Christa Czekay

Christa Czekay
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1944
Wałbrzych

Data i miejsce śmierci

14 czerwca 2017
Wolfsburg

Wzrost

168 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa Europy
brąz Ateny 1969 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Madryt 1968 sztafeta 4 × 1 okrążenie
srebro Sofia 1971 sztafeta 4 × 2 okrążenia

Christa Czekay z domu Eisler, później Drust (ur. 20 marca 1944 w Wałbrzychu, zm. 14 czerwca 2017 w Wolfsburgu[1][2]) – niemiecka lekkoatletka, sprinterka, medalistka mistrzostw Europy i halowych mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery reprezentowała RFN.

Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Zwyciężyła w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Renate Meyer, Hannelore Trabert, Eisler i Erika Rost) na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie[3]. Na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach niemiecka sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Czekay, Antje Gleichfeld, Inge Eckhoff i Christel Frese ustanowiła w biegu eliminacyjnym 19 września rekord świata czasem 3:33,9[4]. Następnego dnia w biegu finałowym rekord ten został poprawiony przez sztafety Wielkiej Brytanii i Francji, a sztafeta RFN (biegnąca w tym samym zestawieniu) zdobyła brązowy medal z rezultatem lepszym od swego rekordu (3:32,7)[5].

Czekay zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Gisela Ahlemeyer, Gisela Ellenberger, Anette Rückes i Czekay) na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii[6].

Była wicemistrzynią RFN w biegu na 400 metrów w 1968 i 1969[7]. Zdobyła również mistrzostwo RFN w sztafecie 4 × 100 metrów w 1963 i 1964[8] i w sztafecie 3 × 800 metrów w 1971[9]. W hali była mistrzynią w biegu na 200 metrów w 1968[10].

Trzykrotnie poprawiała rekord RFN w sztafecie 4 × 400 metrów do rezultatu 3:32,7 (20 września 1969 w Atenach)[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Christa Drust : Traueranzeige. trauer38.de. [dostęp 2019-07-16]. (niem.).
  2. ↑ Peter Matthews (red.): Athletics 2018. The International Track and Field Annual. York: SportsBooks Ltd, 2018, s. 92. ISBN 978-1-907524-55-4.
  3. ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 70.
  4. ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 302 [dostęp 2016-02-28] (ang.).
  5. ↑ Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 411 [dostęp 2016-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 423 [dostęp 2021-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2016-02-28] (niem.).
  8. ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Damen – Teil 1) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2016-02-28] (niem.).
  9. ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (Staffeln – Damen – Teil 2) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2016-02-28] (niem.).
  10. ↑ Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (200m – Damen) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2016-02-28] (niem.).
  11. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912–2012. Zamość: 2013, s. 229, 237 i 371. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).