Pochodzenie | |
---|---|
Gatunek | |
Aktywność |
1969–1976 |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Skład | |
Jeff Christie Kevin Moore Simon Kay Adrian „Fos” Foster | |
Byli członkowie | |
Jeff Christie Vic Elmes Mike Blakley Paul Fenton Howard Lubin Terry Fogg Roger Flavell Danny Krieger |
Christie – angielska grupa pop rockowa założona w 1969 roku[1]. Ich największy przebój „Yellow River”[2] dotarł na szczyt brytyjskiego zestawienia w 1970 roku[3].
W zespół powstał w 1969 z inicjatywy Vica Elmesa, Mike’a Blakleya oraz Jeffa Christiego, od którego zespół wziął swoją nazwę[4] oraz przy dużej pomocy Alana Blakleya (lidera formacji The Tremeloes). The Tremeloes nagrał utwór „Yellow River”, ale z powodu innych planów przekazano zarejestrowany materiał grupie Christie, do którego ta miała dograć jedynie partie wokalne[5].
Wcześniej Jeff Christie brał udział w innych projektach muzycznych m.in. w zespole The Outer Limits, który nagrał "Just One More Chance" (1967), skomponowany przez Christiego[6], oraz "Great Train Robbery" (1968)[7].
Pierwszy singiel zespołu Christie, „Yellow River” został wydany 23 kwietnia 1970 roku[8]. Piosenka stała się międzynarodowym przebojem, docierając na sam szczyt brytyjskiego zestawienia, w maju tego samego roku[9]. W USA kompozycja Brytyjczyków znalazła się na 23. miejscu listy Billboard Hot 100[10].
Zespół nie powtórzył już takiego sukcesu, ale ich następny singiel z października 1970 roku, „San Bernadino”, w Szwajcarii dotarł do miejsca pierwszego[11]. Ich poprzedni singiel dotarł tam jedynie do miejsca 4.[12]. W rodzimej Wielkiej Brytanii piosenka uplasowała się na miejscu 7.[13], ale w USA ich singel nie wspiął się wyżej niż #100[14]. Te dwa utwory były jedynymi, które się wyróżniały spośród pozostałych ścieżek ich debiutanckiego, eponimicznego albumu[2]. Trio nie przetrwało, a Mike Blakley zastąpiony został przez Paula Fentona[15], zaraz przed wydaniem drugiej dużej płyty grupy – For All Mankind (1971)[16].
W 1970 roku zespół Christie zagrał na festiwalu w Sopocie. Konkurs z udziałem Brytyjczyków transmitowany przez satelitę w telewizji, oglądało przed telewizorami 200 mln ludzi zamieszkujących ówczesne tereny państw Układu Warszawskiego. 31 lat później po koncercie zespołu w Rosji na stadionie olimpijskim w Moskwie, fani angielskiej grupy powiedzieli Jeffowi, że czekali, by ich zobaczyć od czasu występu Christie w Sopocie, który widzieli w telewizji[17]. Lata później frontman grupy w wywiadzie stwierdził, że ich występ w sopockiej Operze Leśnej był wyjątkowym w ich karierze momentem[18].
W nagraniu singla „Iron Horse”, ostatniego który odniósł sukces[19], brał udział Howard „Lem” Lubin[20]. Późniejsze odejście z zespołu Fentona i Lubina przyspieszyło koniec oryginalnego składu. Wtedy Jeff Christie powołał do zespołu perkusistę Terry’ego Fogga, basistę Rogera Flavella oraz gitarzystę Danny’ego Kriegera[21]. Ich singel „Alabama” z 1974 nie pomógł zespołowi wrócić na szczyt[22]. Później do Christiego i Flavella dołączyli Tony Ferguson, który zastąpił Kriegera, oraz Roger Willis, w miejsce Fogga[23]. Singiel "Jo Jo’s Band", napisany przez Vica Elmesa, został wydany jedynie na rynku południowoamerykańskim[24]. Utwór stał się przebojem w Argentynie i Brazylii[25]. Z kolei ostatni hit formacji – „Navajo” – był numerem 1 na listach przebojów w Meksyku[26].
W 1990 Jeff Christie przebudował zespół, który tworzyli członkowie brytyjskiej grupy Tubeless Hearts – Kevin Moore, Simon Kay i Adrian „Fos” Foster. Formacja Tubeless Hearts starała się reprezentować Wielką Brytanię w 1991 roku na 36. Konkursie Piosenki Eurowizji z piosenką Jeffa Christiego – „Safe in Your Arms” – ale ich wysiłki okazały się nieskutecznie[27]. W tym składzie formacja koncertowała przez następne 16 lat, sporadycznie nagrywając. W związku z publikacją podwójnego albumu Christiego Floored Masters[28], kwartet wyruszył w europejskie tournée w 2009[29]. W 2012, Jeff opublikował niewydane wcześniej kompozycje jego autorstwa na podwójnym albumie „No Turn Unstoned”[30].