Chromobacterium violaceum

Chromobacterium violaceum
ilustracja
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

proteobakterie

Klasa

betaproteobakterie

Rząd

Neisseriales

Rodzina

Neisseriaceae

Rodzaj

Chromobacterium

Gatunek

Chromobacterium violaceum

Nazwa systematyczna
Chromobacterium violaceum

Chromobacterium violaceum – Gram–ujemna, względnie beztlenowa, niewytwarzająca sporów bakteria. Wchodzi w skład naturalnej flory wód i gleby w regionach tropikalnych i subtropikalnych. Wytwarza antybiotyk – wiolaceinę, któremu zawdzięcza fioletową barwę. Dobrze rośnie na agarze odżywczym, produkując charakterystyczne gładkie, nieco wypukłe kolonie o ciemnofioletowym zabarwieniu z metalicznym połyskiem. W środowisku beztlenowym staje się bezbarwna. Po raz pierwszy bakterię wyizolował z wilgotnej pasty ryżowej w 1882 roku Paul Émile Lecoq de Boisbaudran. Pełny genom bakterii został poznany w 2003[1].

Biochemia

[edytuj | edytuj kod]

Chromobacterium violaceum fermentuje glukozę, trehalozę, N–acetyloglukozoaminę i glukoniany, natomiast nie fermentuje L–arabinozy, D–galaktozy i D–maltozy.

Znaczenie w medycynie

[edytuj | edytuj kod]

Bakteria rzadko powoduje zakażenia u ludzi. Najczęściej są to infekcje skórne, niekiedy sepsa czy ropnie wątroby, które mogą być śmiertelne[2].

W procesie diagnostycznym należy wziąć pod uwagę, że istnieje możliwość nieprawidłowego stwierdzenia w badanej próbce Burkholderia pseudomallei[3][4].

Chromobacterium violaceum wytwarza kilka antybiotyków:

W literaturze opisane zostały również przypadki infekcji u gibonów[6].

Leczenie

[edytuj | edytuj kod]

Infekcje spowodowane Chromobacterium violaceum są rzadkie, dlatego brakuje badań klinicznych oceniających różne rodzaje terapii. Antybiotyki stosowane w leczeniu to: pefloksacyna[7], cyprofloksacyna, amikacyna[8] i kotrimoksazol[9]. Inne antybiotyki skuteczne w warunkach in vitro to: chloramfenikol i tetracyklina[10].

Na podstawie danych teoretycznych wobec ''Chromobacterium violaceum nie będą aktywne penicyliny, cefalosporyny i aztreonam, aczkolwiek karbapenemy takie jak meropenem i imipenem mogą dawać pewien efekt[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ The complete genome sequence of Chromobacterium violaceum reveals remarkable and exploitable bacterial adaptability.. „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”. 20 (100), s. 11660–5, wrzesień 2003. DOI: 10.1073/pnas.1832124100. PMID: 14500782. 
  2. ↑ SNEATH PH., WHELAN JP., BHAGWAN SINGH R., EDWARDS D. Fatal infection by Chromobacterium violaceum.. „Lancet”. 6780 (265), s. 276–7, sierpień 1953. PMID: 13085740. 
  3. ↑ Inglis TJ., Chiang D., Lee GS., Chor-Kiang L. Potential misidentification of Burkholderia pseudomallei by API 20NE.. „Pathology”. 1 (30), s. 62–4, luty 1998. PMID: 9534210. 
  4. ↑ Lowe P., Engler C., Norton R. Comparison of automated and nonautomated systems for identification of Burkholderia pseudomallei.. „Journal of clinical microbiology”. 12 (40), s. 4625–7, grudzień 2002. PMID: 12454163. 
  5. ↑ Singh PD., Liu WC., Gougoutas JZ., Malley MF., Porubcan MA., Trejo WH., Wells JS., Sykes RB. Aerocavin, a new antibiotic produced by Chromobacterium violaceum.. „The Journal of antibiotics”. 4 (41), s. 446–53, kwiecień 1988. PMID: 3372350. 
  6. ↑ Groves MG., Strauss JM., Abbas J., Davis CE. Natural infections of gibbons with a bacterium producing violet pigment (chromobacterium violaceum).. „The Journal of infectious diseases”. 5 (120), s. 605–10, listopad 1969. PMID: 5388196. 
  7. ↑ Lee J., Kim JS., Nahm CH., Choi JW., Kim J., Pai SH., Moon KH., Lee K., Chong Y. Two cases of Chromobacterium violaceum infection after injury in a subtropical region.. „Journal of clinical microbiology”. 6 (37), s. 2068–70, czerwiec 1999. PMID: 10325383. 
  8. ↑ Ray P., Sharma J., Marak RS., Singhi S., Taneja N., Garg RK., Sharma M. Chromobacterium violaceum septicaemia from north India.. „The Indian journal of medical research”. 6 (120), s. 523–6, grudzień 2004. PMID: 15654137. 
  9. ↑ Moore CC., Lane JE., Stephens JL. Successful treatment of an infant with Chromobacterium violaceum sepsis.. „Clinical infectious diseases : an official publication of the Infectious Diseases Society of America”. 6 (32), s. E107–10, marzec 2001. DOI: 10.1086/319356. PMID: 11247733. 
  10. ↑ Martinez R., Velludo MA., Santos VR., Dinamarco PV. Chromobacterium violaceum infection in Brazil. A case report.. „Revista do Instituto de Medicina Tropical de São Paulo”. 2 (42). s. 111–3. PMID: 10810326. 
  11. ↑ Midani S., Rathore M. Chromobacterium violaceum infection.. „Southern medical journal”. 5 (91), s. 464–6, maj 1998. PMID: 9598856. 

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.