Chrześcijaństwo w Bhutanie – religia mniejszości, szacuje się, że chrześcijaństwo w Bhutanie wyznaje 12–30 tysięcy osób[1][2], około 2,3% mieszkańców[3].
W 1627 roku dwaj portugalscy jezuici, Estêvão Cacella i João Cabral, podróżujący z Koczin, chcąc utworzyć nową trasę do placówki misyjnej w Xigazê w Tybecie odwiedzili Bhutan[4].
Podczas pobytu w Bhutanie spotkali się z Ngawang Namgyal, założycielem i przywódcą buddyjskim Bhutanu. Kilka miesięcy spędzili na jego dworze. Zachęcał jezuitów do pozostania, a nawet pozwolił im korzystać z pomieszczenia przemianowaną na kaplicę, w Paro dał im ziemię, by wybudowali kościół. Bez sukcesu w nawrócenia buddystów, jezuici ostatecznie wyjechali do Tybetu[5]. Pod koniec prawie ośmiomiesięcznego pobytu w Bhutanie, Cacella napisał długi list z klasztoru Chagri do swojego przełożonego w indyjskim Koczin; był raport postępów w ich podróżach. Ich wizytę potwierdzają również współczesne źródła bhutańskie, w tym biografia Ngawanga Namgyala[6].
Artykuł 7 Konstytucji Bhutanu z 2008 roku gwarantuje wolność wyznania, ale zabrania również nawracania „w drodze przymusu lub nakłaniania”[7][8].
Władze państwowe oczekują, że wszyscy będą wyznawać buddyzm. Osoby, które zostają chrześcijanami, są traktowane z nieufnością, nakłania się je do powrotu do poprzedniej religii. Oprócz konwertytów, wielu chrześcijan wywodzi się z nepalskiej mniejszości etnicznej (mieszkającej głównie w południowo-zachodniej części kraju).
Żaden kościół nie posiada oficjalnego statusu uznawanego przez państwo, co oznacza, że spotkania chrześcijan są nielegalnie. Lokalne władze często odmawiają chrześcijanom wydania zaświadczenia potrzebnego przy składaniu wniosku o pożyczkę, rejestrowaniu własności, ubieganiu się o pracę i odnawianiu dowodu tożsamości. Większość z nich jest pod stałym nadzorem władz, które utrudniają im, a czasami uniemożliwiają spotkania. W stworzonym przez organizację Open Doors Światowym Indeksie Prześladowań Chrześcijan, w 2021 roku Bhutan zajmował 43. miejsce[2]. Nieliczni bhutańscy chrześcijanie są tolerowani, ale kult mogą sprawować tylko prywatnie. Zakazuje się im wszelkiego prozelityzmu, publikowania Biblii, budowania kościołów, tworzenia szkół czy innych instytucji chrześcijańskich. Bhutański parlament wprowadził w listopadzie 2010 roku ustawę przeciw konwersjom, która przewiduje trzy lata więzienia za „wszelkie próby nawracania siłą czy w jakikolwiek inny sposób”. To określenie, pozostawia szerokie pole do interpretacji miejscowym władzom, które każdą konwersję mogą uznać za przestępstwo[9]. W październiku 2010 roku sąd w Bhutanie skazał protestanta Prema Singha Gurunga na trzy lata więzienia za wyświetlenie w dwóch wioskach filmu o Jezusie[10]. W marcu 2015 roku aresztowano lidera wspólnoty chrześcijańskiej Tandina Wangyala, który przebywał w więzieniu skazany za prozelityzm[8].
Bhutanese Christians Services Centre to organizacja pozarządowa informująca o prześladowaniach chrześcijan w Bhutanie[11]. Gospel for Asia nadaje audycje radiowe w pięciu językach, które docierają do Bhutanu[12].
Chrześcijanie zamieszkują głównie południową część Bhutanu[13]
Diecezja Dardżyling mająca siedzibę w Dardżyling w północno-wschodnich Indiach, od 1962 roku obejmuje Bhutan[14]. Szacuje się, że katolikami jest około 0,2% mieszkańców[15].
Większość chrześcijan w tym kraju to zielonoświątkowcy (ok. 2,0% mieszkańców)[15]. Kościół Boży w Chrystusie, twierdzi, że jest denominacją dostarczającą większość traktatów ewangelii do Bhutanu, ma charakter zielonoświątkowy i posiada dwa zbory. Indian New Life League jest inną denominacją protestancką i ma jeden zbór w Bhutanie[16]. Diecezja Himalajów Wschodnich jest diecezją Kościoła Północnych Indii z siedzibą w Dardżyling. Istnieją inne grupy protestanckie, takie jak El-Shaddai.
Fragmenty Biblii zostały przetłumaczone i opublikowane w dzongkha (w tym Nowa Biblia króla Jakuba: edycja 1; Nowy Testament z Księgą Psalmów i Księgą Przysłów)[17][18][19], tshangla (Nowy Testament)[20] oraz w języku nepalskim.