| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
20 czerwca 1997 r. |
| Kraj produkcji | |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
90 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Brian Sloan |
| Główne role |
Alexis Arquette, Christian Maelen, Tuc Watkins, Guillermo Díaz, Lauren Vélez |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
Debbie DeVilla, Matteo De Cosmo |
| Kostiumy |
Kevin Donaldson, Victoria Farrell |
| Montaż |
Frank Keraudren (w czołówce jako François Keraudren) |
| Produkcja | |
| Wytwórnia |
Danger Filmworks, House of Pain Productions, Sauce Productions |
| Dystrybucja |
Strand Releasing (USA) |
Chyba tak... (tytuł oryg. I Think I Do) – amerykański film fabularny z 1997 roku, napisany i wyreżyserowany przez Briana Sloana. W rolach głównych wystąpili w nim Alexis Arquette, Christian Maelen, Tuc Watkins, Guillermo Díaz oraz Lauren Vélez. Projekt opowiada o miłosnych perypetiach pary przyjaciół z college'u oraz innych ich bliskich znajomych. Światowa premiera obrazu odbyła się 20 czerwca 1997 w trakcie Międzynarodowego Festiwalu Filmów o Tematyce Homoseksualnej w San Francisco[1]. We wrześniu film zaprezentowano widzom festiwalu w Toronto, a pięć miesięcy później, w lutym 1998, wyświetlono go w trakcie Berlinale[1]. Kinowa premiera Chyba tak... miała miejsce 10 kwietnia 1998[1]. Projekt wyróżniony został nominacjami do dwóch nagród filmowych[2]
Bob skrycie podkochuje się w Brendanie, koledze z college'u, który uważany jest za heteroseksualistę. Ten w istocie jest jednak gejem, o czym nie wie Sarah, chcąca ułożyć z nim sobie życie. Cała trójka, podobnie jak kilkoro innych przyjaciół, otrzymuje zaproszenie na ślub Carol i Matta, którzy zmagają się z własnymi problemami miłosnymi. Bob na weselu pojawi się w towarzystwie Sterlinga Scotta, swojego partnera, przystojnego i męskiego aktora telewizyjnego. Cały czas będzie jednak myślał o Brendanie.
Reżyser Brian Sloan wpadł na pomysł zrealizowania filmu jako dwudziestoparolatek. Inspiracją do napisania scenariusza okazały się dla niego ceremonie zaślubin jego przyjaciół[3]. Projekt powstawał w październiku 1996 roku[4][3]. Odwołano się w nim do wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych, które w listopadzie 1996 zwyciężył Bill Clinton[3]. Christian Maelen nie posiadał doświadczenia aktorskiego, gdy został zaangażowany w produkcję. Pracował jako kurier, a po dostarczeniu przesyłki wytwórni sprawującej pieczę nad projektem Sloana został poproszony o udział w castingu do roli Brendana[3]. Chyba tak... jest pierwszym filmem fabularnym z udziałem Tuca Watkinsa (odliczając jeden poprzedni, w którym jego nazwisko nie zostało wymienione w napisach końcowych)[3]. Producent Lane Janger wystąpił w filmie w roli cameo, jako barman[3]. Zdjęcia powstawały w Nowym Jorku (w tym w Brooklynie), w Secaucus w stanie New Jersey oraz w Waszyngtonie, między innymi na uczelni George Washington University[5].
Obraz zaprezentowano podczas następujących festiwali filmowych: