Cladosporium herbarum
 Czarne kolonie Cladosporium herbarum rozwijające się na źdźble i kłosie pszenicy | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Cladosporium herbarum |
| Nazwa systematyczna | |
| Cladosporium herbarum (Pers.) Link Mag. Gesell. naturf. Freunde, Berlin 8: 37 (1816) | |
Cladosporium herbarum (Pers.) Link – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Bardzo pospolity grzyb mikroskopijny, saprotrof lub słaby pasożyt rozwijający się głównie na powierzchni martwych lub żywych części roślin. W laboratoriach często powoduje zanieczyszczenie kultur. U zbóż wywołuje czerń zbóż, dla ludzi jest jednym z ważniejszych alergenów[2]. Powoduje zapalenie rogówki i alergiczną grzybicę płuc[3].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladosporium, Cladosporiaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1794 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Dematium herbarum. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Johann Heinrich Friedrich Link w 1816 r.[1]
Ma około 50 synonimów. Według Index Fungorum są nimi również wszystkie, liczne formy i odmiany[4].
Morfologia i rozwój
[edytuj | edytuj kod]Anamorfa na podłożu MEA rozwija się dobrze. Tworzy aksamitne kolonie o barwie od oliwkowozielonej do oliwkowobrązowej. W momencie tworzenia zarodników stają się czarne. Konidiofory o gładkich ścianach, długości do 250 μm i szerokości 3–6 μm. Wyrastają z napęczniałych strzępek. Konidia o kształcie od elipsoidalnego do cylindrycznego, z zaokrąglonymi końcami, wyraźnie brodawkowane, z wypukłymi, brązowymi bliznami. Są jedno-, dwu- lub wielokomórkowe. Konidia jednokomórkowe o wymiarach 5,5–13,0 × 3,8–6,0 μm[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2018-07-24] (ang.).
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ a b ''Cladosporium herbarum'' [online], Mycobank [dostęp 2018-07-24].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2018-07-24].