Coddingtonia

Coddingtonia[1]
Miller, Griswold et Yin, 2009
Ilustracja
Samica Coddingtonia euryopoides
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

pająki wyższe

Rodzina

klejnotnikowate

Rodzaj

Coddingtonia

Typ nomenklatoryczny

Coddingtonia euryopoides Miller, Griswold et Yin, 2009

Synonimy
  • Luangnam Wunderlich, 2011
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Coddingtonia – rodzaj pająków z rodziny klejnotnikowatych. Obejmuje sześć opisanych gatunków. Zamieszkują krainę orientalną.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Samica C. erhuan. A: ciało w widoku grzbietowym, B: ciało w widoku brzusznym, C: ciało w widoku bocznym, D: płytka płciowa, E: wulwa w widoku brzusznym, F: wulwa w widoku grzbietowym; CD: przewody kopulacyjne, CP: dołek środkowy, FD: przewody zapłodnieniowe, GD: przewody gruczołowe, LG: bruzdy boczne, LW: skrzydełka boczne, TG: bruzda poprzeczna, S: spermateki
Lewy bulbus samca C. huifengi. A: widok przednio-boczny, B: widok tylno-boczny, C: widok grzbietowy, D: widok brzuszny; C: konduktor, E: embolus, T: tegulum, CY: cymbium, EA: apofiza emboliczna, MA: apofyza medialna, ST: subtegulum; skala 0,2 mm

Samce osiągają od 1,6 do 2 mm, a samice od 1,7 do 2,4 mm długości ciała[2][3].

Karapaks miewa ubarwienie od słomkowego po ciemne. Odległość między oczami pary przednio-środkowej nie przekracza znacząco połowy ich średnicy. Płaskie, gładkie sternum ma kolorystykę słomkową do oliwkowej z ciemnym obrzeżeniem. Stosunkowo długie odnóża są słomkowe, czasem z oliwkowymi udami i rzepkami. Kolejność ich par od najdłuższej do najkrótszej to: I, II, IV, III. Golenie dwóch ostatnich par mają trzy lub cztery szeregi trichobotrii. Jajowata w zarysie, ciemna z jasnymi kądziołkami opistosoma (odwłok) jest skąpo porośnięta długimi i grubymi szczecinkami[2].

Genitalia samicy mają płaską, prawie prostokątną płytkę płciową o dobrze wykształconych listewkach poprzecznych, głębokim dołku pośrodkowym w przedniej ⅓ (położonym przed spermatekami[4]) oraz ukośnych kieszonkach bocznych nad poprzeczną bruzdą[2]. Wulwa ma boczne skrzydełka wykształcone w formie okrągłych, lekko zesklerotyzowanych, rozdętych, przezroczystych torebek kopulacyjnych z grzbietowo-środkowo umieszczonymi kanalikami gruczołowymi[2][4]. Oddalone od siebie na około jedną swoją średnicę[3], a od przedniej krawędzi płytki nie dalej niż o połowę długości tejże[4] spermateki są owalne u C. discobulbus, a kuliste u pozostałych gatunków[3]. Bardzo długie i cienkie przewody kopulacyjne otaczają spermateki 2–11 pętlami[3][2].

Nogogłaszczki samca mają długie i wąskie cymbium, wchodzący w brzuszny rowek na tymże, dyskowaty konduktor od tyłu i z boków wygraniczający hematodochę wierzchołkową[2], wychodzącą spod konduktora, poskręcaną, zataczającą półokrąg lub okrąg szczecinkę pośrodkową apofizy embolicznej[3][2], pociągłą apofyzę medialną o jajowatej nasadzie i ostrym wierzchołku, czasem opatrzoną wyrostkami grzbietowymi[2] oraz biczykowaty, dłuższy niż szerokość tegulum embolus[4].

Rozprzestrzenienie

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj orientalny, znany z Junnanu i Hajnanu w południowych Chinach, Laosu, Tajlandii, Malezji oraz indonezyjskiej Sumatry[5][3].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Takson ten wprowadzony został w 2009 roku przez Jeremyego Abrahama Millera, Charlesa Edwarda Griswolda i Yin Changmina[6][5] na łamach „ZooKeys”. Nazwę rodzajową nadano na cześć Jonathana A. Coddingtona, a jedynym zaliczonym doń gatunkiem został opisana w tej samej publikacji C. euryopoides[6]. W 2011 roku Jörg Wunderlich opisał również monotypowy rodzaj Luangnam[7]. W 2014 roku Facundo Martín Labarque i Charles Edward Griswold zsynonimizowali Luangnam z Coddingtonia oraz opisali nowy gatunek rodzaju, zwiększając ich łączną liczbę do trzech[2]. Kolejne gatunki opisali w 2019 roku Feng Chengcheng i Lin Yucheng[3].

Do rodzaju tego zalicza się sześć opisanych gatunków[3][5]:

O monofiletyzmie rodzaju świadczą synapomorfie w postaci pociągłej apofyzy medialnej o jajowatej nasadzie i ostrym wierzchołku, wystającej spod konduktora pośrodkowej szczecince apofizy embolicznej oraz ukośnych kieszonek bocznych płytki płciowej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Coddingtonia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j F.M. Labarque, C.E. Griswold, New ray spiders from Southeast Asia: the new Philippine genus Tagalogonia gen. nov. and continental genus Coddingtonia Miller, Griswold and Yin, 2009 (Araneae: Theridiosomatidae), with comments on their intergeneric relationships, [w:] G.C. Williams, T.M. Gosliner (red.), The Coral Triangle: The 2011 Hearst Philippine Biodiversity Expedition, San Francisco, California: California Academy of Sciences, 2014, s. 407-425, ISBN 0-940228-75-0.
  3. ↑ a b c d e f g h Chengcheng Feng, Yucheng Lin. Three new species of the genus Coddingtonia from Asia (Araneae, Theridiosomatidae). „ZooKeys”. 886, s. 113-126, 2019. DOI: 10.3897/zookeys.886.35492. 
  4. ↑ a b c d Zhang J., Yu H., Lin Y.. Simonia gen. nov., a new spider genus (Araneae, Theridiosomatidae) from Southeast Asia. „ZooKeys”. 1185, s. 277-294, 2023. DOI: 10.3897/zookeys.1185.104120. 
  5. ↑ a b c Norman I. Platnick: Gen. Coddingtonia Miller, Griswold & Yin, 2009. [w:] The World Spider Catalog [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-01-06].
  6. ↑ a b Jeremy Abraham Miller, Charles Edward Griswold, Changmin Yin. The symphytognathoid spiders of the Gaoligongshan, Yunnan, China (Araneae,Araneoidea): Systematics and diversity of micro-orbweavers. „ZooKeys”. 11, s. 9–195, 2009. DOI: 10.3897/zookeys.11.160. 
  7. ↑ J. Wunderlich. Extant and fossil spiders (Araneae). „Beiträge zur Araneologie”. 6, s. 1-640, 2011.