Coleocentrus excitator | |||
(Poda, 1761) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
(bez rangi) | Holometabola | ||
Rząd | |||
Podrząd | |||
(bez rangi) | owadziarki | ||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Coleocentrus excitator | ||
Synonimy | |||
|
Coleocentrus excitator – gatunek błonkówki z rodziny gąsienicznikowatych.
Europa – gatunek szeroko rozpowszechniony. Notowany w Austrii, Belgii, Bułgarii, Czarnogórze, Czechach, Danii, Finlandii, we Francji, w Hiszpanii, Holandii, na Litwie, Łotwie, w Niemczech, Norwegii, Polsce, Rumunii, Słowacji, północy europejskiej części Rosji, Serbii, Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech[1].
W Polsce występuje pospolicie całym kraju[2].
Osiąga 18–26 mm cm długości ciała bez pokładełka. Długość skrzydła u samic wynosi 8–20 mm, u samców zaś 13–14 mm. Pokładełko bardzo długie. U samicy odwłok rozszerzający się ku tyłowi[2].
Ubarwienie ciała w większości czarne. Głowa czarna; u samicy twarz czarna z dwiema żółtymi plamkami, u samca zaś żółta z pionowym, czarnym paskiem pośrodku. Tułów czarny, tergule żółte. Odwłok u samicy czarny z białawymi brzegami tergitów, u samca odwłok czarny z mniejszą lub większą ilością czerwonego. U samicy biodra przedniej i środkowej pary nóg czarne z czerwonymi końcami, tylnej zaś – całkowicie czarne; u samca biodra przedniej i środkowej pary żółtoczerwone z czarnymi nasadami, tylnej pary czarne. Krętarze samicy żółtoczerwone; u samca przednie i środkowe białe, tylne żółtoczerwone. Uda u samicy czerwone; u samca przednie i środkowe żółtoczerwone, tylne czerwone. U samicy golenie przednich i środkowych nóg żółtoczerwone, tylnych zaś – czerwonoczarne; u samca przednie i środkowe golenie białe, tylne żółtoczerwone. Stopy przedniej i środkowej pary nóg u obu płci żółtoczerwone, w stopach tylnej pary tarsomery od 2 do 5 białe, 1 częściowo biały. Czułki samicy całe czarne, u samca czerwone u nasady. Pterostygma żółta[2].
Miejscami występuje bardzo licznie. Spotykany w lasach i ich okolicach, chętnie w pobliżu konstrukcji drewnianych. Aktywny od maja do sierpnia[2].
Larwy są koinobiontycznymi parazytoidami larw niektórych kózkowatych, m.in. żerdzianek, borodzieja próchnika i zmorsznika czerwonego[2].