Coleogyne ramosissima – gatunek z monotypowegorodzaju roślin Coleogyne Torrey, 1851 z rodziny różowatych[4]. Występuje w południowo-zachodniej części USA, gdzie rośnie w stanach: Arizona, Kalifornia, Kolorado, Nevada[5] i w południowym Utah[6]. Roślina rośnie na terenach suchych i skalistych, dominując na rozległych obszarach i stanowiąc w takich warunkach istotne źródło pożywienia dla mulaków, owiec i kóz, w mniejszym stopniu dla bydła[7][8].
Krzewy osiągające zwykle 0,2–0,6, rzadziej do 1 m wysokości. Pędy szorstkie, pokryte przylegającymi włoskami wyrastającymi ze skórki w połowie ich długości. Pędy liczne, prosto wznoszące się, silnie rozgałęzione, z długopędami o węzłach oddalonych o 1–2 cm i z krótkopędami osiągającymi 7 mm długości i 1 mm średnicy. Krzewy nie są cierniste, ale podobnie do cierni działają liczne, martwe pędy[4][7].
Trwałe, ale opadają podczas suszy. Naprzeciwległe i gęsto skupione na krótkopędach. Przylistki całobrzegie, trójkątnie lancetowate. Ogonek liściowy bardzo krótki, nasada blaszki obejmuje pęd. Blaszka liściowa podługowato łopatkowata, długości 6 do 12 mm i szerokości do 1,5 mm, skórzasta, gruba, zwłaszcza wzdłuż krawędzi, całobrzega, ostro zakończona[4][7].
Rozwijają się pojedynczo na szczytach krótko- i długopędów, osadzone są na krótkich szypułkach i wsparte drobnymi przysadkami. Osiągają 11–14 mm średnicy. Kieliszka brak. Hypancjum dzwonkowate, o średnicy do 2 mm. Działki kielicha w liczbie 4, rzadko 5, częściowo rozpościerające się, jajowate, od wewnątrz żółto zabarwione. Płatków korony zwykle brak, rzadko rozwija się jeden lub kilka, przejrzystych, żółtawych i szybko odpadających. Pręcików jest zazwyczaj od 20 do 25 i są one podobnej długości jak działki. Pierścień miodnikowy u ich nasady jest wyciągnięty w rurkę otaczającą słupkowie. Zarówno pręciki, jak i rurka otaczająca słupkowie zabarwione są na żółto. W centrum kwiatu znajduje się zwykle pojedyncza zalążnia, rzadko dwie, tworzona przez pojedynczy owocolistek z pojedynczym zalążkiem. Szyjka słupka osadzona jest na zalążni bocznie[4][7].
Pojedyncze, rzadko podwójne, niełupki osiągające ok. 5,5 mm długości, brązowe i nagie, osadzone w trwałym hypancjum i otoczone trwałymi działkami kielicha[4].
Roślina kseromorficzna[4] zasiedlająca skrajnie suche siedliska w obrębie Wielkiej Kotliny i pustyni Mojave. Rośnie do 1800 m n.p.m., rzadko do 2400 m n.p.m. W wielu miejscach rośnie jako dominant na płytkich glebach powstających na skałach caliche, podczas gdy w miejscach o głębszej glebie udział tego gatunku ogranicza konkurencja innych krzewów i traw. Często obecny jest w zbiorowiskach jałowców i sosen oraz na terenach porośniętych przez jukkę krótkolistną (tzw. drzewo Jozuego). Rośliny tego gatunku są bardzo długowieczne, kwitną w kwietniu i maju, a owoce dojrzewają od czerwca do października[7].
Zarośla tego gatunku nie regenerują się po pożarach[6].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abTaxon: Coleogyne ramosissima Torr.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2020-10-17].
↑ abcdefJames Henrickson, Bruce D. Parfitt: Coleogyne Torrey. [w:] Flora of North America [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2020-10-17].
↑Coleogyne ramosissima. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-10-17].
↑ abcdeColeogyne ramosissima. [w:] Flora of North America [on-line]. eFlora. Missouri Botanical Garden, St. Louis, MO & Harvard University Herbaria, Cambridge, MA.. [dostęp 2020-10-17].