Corrado Giaquinto

Corrado Giaquinto
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1703
Molfetta

Data i miejsce śmierci

1765
Neapol

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

rokoko

Multimedia w Wikimedia Commons
Corrado Giaquinto, Narodziny Marii (1740-50)

Corrado Giaquinto (ur. 1703 w Molfetta, zm. 1765 w Neapolu) – włoski malarz okresu rokoka.

Był uczniem Francesca Solimeny w Neapolu i Sebastiana Conca w Rzymie. W l. 1733 i 1740 działał w Turynie. W 1742 ponownie pracował w Rzymie, gdzie powstało dzieło Trójca Święta z wyzwolonymi niewolnikami – obraz ołtarzowy do kościoła Trinita degli Spagnoli. W 1752 na zaproszenie króla Ferdynanda VI Hiszpańskiego udał się do Madrytu. Tam został mianowany nadwornym malarzem i dyrektorem Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. W 1765 wyjechał do Neapolu, gdzie umarł z powodu choroby.

Malował obrazy i cykle fresków o tematyce religijnej, mitologicznej i alegorycznej. Jego dzieła odznaczają się niezwykłym dramatyzmem, upodobaniem do śmiałych i wyrafinowanych kolorów oraz efektownym układem póz i gestów licznych postaci.

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Alegoria Pokoju i Sprawiedliwości (1759-60) – Madryt, Prado
  • Apollo i Bachus – Madryt, Prado
  • Chwała świętych (1754) – Madryt, Prado
  • Mojżesz uderzający w skałę – Londyn, National Gallery
  • Narodziny Marii (1682) – Florencja, Uffizi
  • Pokłon Trzech Króli (ok. 1725) – Boston, Museum of Fine Arts
  • Święty Michał pokonujący Lucyfera (1720-25) – Rzym, Pinakoteka Watykańska
  • Ucieczka do Egiptu (1740-42) – Paryż, Luwr
  • Zdjęcie z krzyża – Madryt, Prado

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]