Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Cortinarius quarciticus |
Nazwa systematyczna | |
Cortinarius quarciticus H. Lindstr. Cortinarius, Flora Photographica [English translation by J. Melot] (Matfors) 3: 27 (1994) |
Cortinarius quarciticus H. Lindstr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Jest to niedawno (w 1994 r.) wyróżniony nowy gatunek zasłonaka[1]. Jak dotąd nie posiada nazwy polskiej.
Średnica 3–7 cm, za młodu wypukły, potem rozpostarty z szerokim garbem. Brzeg początkowo podwinięty, potem prosty. Jest słabo higrofaniczny, nawet w stanie wilgotnym kapelusz nie jest prążkowany. Powierzchnia sucha, co najwyżej nieco lepka, na środku kapelusza ochrowa lub ochrowobrązowa, przy brzegu szaroliliowa lub szaroochrowa z fioletowym odcieniem, w stanie suchym jasnoszaroochrowa. Zasnówka szara[2].
Wąsko przyrośnięte, średnio gęste, początkowo liliowe, potem ciemniejsze – o barwie od płowoliliowej do płowobrązowej. Ostrza gładkie[2].
Wysokość 4–9 cm, grubość 6–14 mm, walcowaty, w podstawie. z bulwą o średnicy do 2,5 cm. Powierzchnia sucha, jasnofioletowa, w podstawie kremowa lub jasnoochrowa ze słabo widocznymi resztkami białej osłony[2].
Mięsisty, o barwie od białawej do kremowej, w trzonie i nad blaszkami liliowy. Smak i zapach niewyraźny[2].
Znane są jego stanowiska tylko w Europie oraz w prowincji Québec w Kanadzie[3]. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony, ale rzadki. Opisano jego występowanie w Skandynawii, Francji, Hiszpanii i Włoszech[2]. Znaleziony został również w Polsce. Jego stanowiska podali T. Ślusarczyk w 2013 r.[2] oraz D. Karasiński i inni w 2015 r.[4] Stanowiska tego gatunku w Polsce podaje także internetowy atlas grzybów[5].
Grzyb mikoryzowy. Rośnie w sosnowych lasach i na wrzosowiskach, preferuje gleby kwaśne i piaszczyste[2].