Cory Arcangel (ur. 25 maja 1978 w Buffalo, Nowy Jork) – amerykański post-konceptualista, który pracuje w różnych dziedzinach, w skład których wchodzi rysunek, muzyka, nagrywanie filmów, performance oraz modyfikowanie gier wideo, z których to jest najbardziej znany[1].
Artysta często używa częściowo lub całkowicie gotowych obiektów, takich jak gradienty w Photoshopie czy filmiki na platformie YouTube, do stworzenia nowych dzieł sztuki. Praca Arcangela odkrywa i podkreśla relację między technologią cyfrową, a kulturą popularną. W 2006 roku został laureatem nagrody Creative Capital Emerging Fields[2].
Arcangel dorastał w Buffalo gdzie uczęszczał do prywatnego college’u Nichols School , gdzie zasłynął jako gwiazda lacrosse na pozycji bramkarza, obrońcy. Został dostrzeżony przez grupę eksperymentalnych artystów wideo, takich jak Nam June Paik przez centrum sztuki medialnej – Squeaky Wheel Buffalo Media Arts Center . W początkowej fazie życia artystycznego był bardzo zaintrygowany muzyką, z koncentracją na grę na gitarze, codziennie poświęcając 8 godzin na doskonalenie umiejętności. Rozpoczął naukę w kierunku gitary klasycznej na Oberlin Conservatory of Music w Ohio, później zmieniając specjalizację na technologię muzyczną. Studia ukończył w 2000 roku. W college’u poznał Jacoba Ciocci i Paula B. Davisa. W 2000 roku Arcangel i Davis założyli zespół programistyczny – Beige Programming Ensemble, wydając płytę z 8-bitową muzyką zatytułowaną "The 8-Bit Construction Set". Płyta na jednej stronie została zrobiona dzięki wykorzystaniu komputera z lat 80 XX wieku – Commodore 64, druga strona powstała także dzięki komputerowi do użytku domowego z lat 80 XX wieku – modelowi Atari 800[3]. Projekt został zrealizowany w ciągu 2 lat, a w skład grupy opracowującej płytę weszli: Joe Boyd, Jo Bond, Paul B. Davis i sam Arcangel.
Swoją "fascynację doszukiwania się inspiracji artystycznych w nietypowych maszynach" przypisuje Pauline Oliveros, z którą uczęszczał na lekcje kompozycji. Opisywał utwór, w którym Pauline podłączyła oscylatory sinusoidalne do głośników, wyprowadzając dokładną częstotliwość dźwięku jako rezonans sali koncertowej, tworząc coraz to głośniejszy i donośniejszy dźwięk. To wydarzenie spowodowało swego rodzaju przemianę w artystycznych upodobaniach i zainteresowaniach Arcangela. Na działalność artysty wpłynęło wiele różnorodnych postaci oraz filmów, w tym: Steve Reich, Tiger Woods czy Weekend at Bernie's.
Najsłynniejsze prace Arcangela związane są z hackami kaset przeznaczonymi do gry na Nintendo oraz przeróbkami przestarzałych systemów komputerowych z lat 70 i 80 XX wieku. Zmodyfikował klasyczną wersję gry Super Mario Bros, tworząc w 2002 roku Super Mario Clouds przeznaczoną dla konsoli do gier Nintendo NES, w której cała grafika została usunięta, pozostawiając niebieskie tło z białymi chmurami przewijającymi się powoli od prawej do lewej strony. Kolejnym znanym projektem jest seria Photoshopa CS z wykorzystaniem wydrukowanych dużych cyfrowych obrazów z gradientem, stworzonych wyłącznie w edytorze Photoshopa. Całość wygląda jak pop artowa wersja abstrakcyjnego ekspresjonizmu lub color field painting. W 2014 roku Arcangel założył "Arcangel Surfware"[4], wydawnictwo oprogramowania i firmę handlową, która współpracowała z "Brado". Działalność nie tylko dotyczyła aspektów programistycznych, ale także zajmowano się sprzedażom odzieży przeznaczonej do noszenia, w trakcie surfowania po Internecie.
Przez wiele lat poświęcił swoją twórczość rozmaitym modyfikacjom kultowych gier i filmów, wprowadzając nowy wymiar popularnych przedstawień – dodając lub odejmując pewne elementy. Dzięki tym działaniom powstawały zupełnie nowe dzieła, których charakter można by określić jako cyfrowe poszerzenie pojęcia ready-made. Wprowadzone modyfikacje nadały spopularyzowanym obiektom nowego charakteru i znaczenia w dziedzinie nowych mediów i sztuki cyfrowej[5].