Cristiano Caratti

Cristiano Caratti
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

24 maja 1970
Acqui Terme

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2004

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

26 (22 lipca 1991)

Australian Open

QF (1991)

Roland Garros

2R (1991)

Wimbledon

2R (1995)

US Open

3R (1990)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

148 (16 lipca 1990)

Australian Open

1R (1991)

US Open

1R (1990)

Cristiano Caratti (ur. 24 maja 1970 w Acqui Terme) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Barcelony (1992).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową Caratti rozpoczął w 1989 roku, a zakończył w 2004 roku. W grze pojedynczej wygrał przez ten czas siedem turniejów rangi ATP Challenger Tour. Ponadto raz osiągnął finał zawodów ATP World Tour.

W grze podwójnej awansował do jednego finału ATP World Tour.

W Pucharze Davisa swój debiut, a zarazem i jedyny start, odnotował 1992 roku w I rundzie grupy światowej przeciwko Hiszpanii. Zagrał w dwóch spotkaniach singlowych, najpierw przegrywając z Emilio Sánchezem, a następnie pokonując Sergio Bruguerę.

W 1992 roku Caratti wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. Zagrał w grze pojedynczej, z której został wyeliminowany w I rundzie przez Guy Forgeta.

W rankingu gry pojedynczej Caratti najwyżej był na 26. miejscu (22 lipca 1991), a w klasyfikacji gry podwójnej na 148. pozycji (16 lipca 1990).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP Tour World Championships
ATP Super 9
ATP Championship Series
ATP World Series

Gra pojedyncza (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 10 lutego 1991 Mediolan Dywanowa (hala) Aleksandr Wołkow 1:6, 5:7

Gra podwójna (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 24 czerwca 1990 Genua Ceglana Włochy Federico Mordegan Hiszpania Tomás Carbonell
Udo Riglewski
6:7, 6:7

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]