Cryptocephalus octomaculatus | |||||
Rossi, 1790 | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Podrząd | |||||
Rodzina | |||||
Podrodzina | |||||
Plemię | |||||
Podplemię | |||||
Rodzaj | |||||
Podrodzaj |
Cryptocephalus s. str. | ||||
Gatunek |
Cryptocephalus (Cryptocephalus) octomaculatus | ||||
|
Cryptocephalus octomaculatus – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Cryptocephalinae.
Gatunek po raz pierwszy został naukowo opisany w 1790 roku przez Pietra Rossiego[1].
Chrząszcz o krępym, walcowatym ciele długości od 4,5 do 6 mm. Ubarwienie ma niemal w całości ochrowożółte. Czułki są oprócz członów drugiego i trzeciego czarne. Na wierzchu ciała występują czarne plamki, u formy typowej dwie na przedpleczu i po cztery lub pięć na każdej pokrywie, jednak różne z plamek ulegać mogą zanikowi. Powierzchnia przedplecza i pokryw jest gęsto pokryta głębokimi punktami o nieregularnym rozmieszczeniu. Brzegi boczne pokryw nie mają spłaszczonych obrzeżeń, wskutek czego nie da się obu z nich zobaczyć w widoku grzbietowym. Odnóża są niezmodyfikowane, niepogrubione, o ubarwieniu żółtym. Genitalia samca cechują się trzema zębami oraz odgiętymi dośrodkowo wyrostkami bocznymi na przedniej krawędzi prącia[2].
Owad ten zasiedla stanowiska ciepłe i suche[3], nasłonecznione[4], w tym kserotermy i dąbrowy, zwłaszcza zdominowane przez dąb omszony. Występuje jedno pokolenie w ciągu roku[3]. Owady dorosłe aktywne są od lipca do września[2][4][3]. Spotyka się je na gałęziach i liściach dębów, a rzadziej brzóz, dereni, leszczyn i topól[4][3].
Gatunek palearktyczny, w Europie znany z Hiszpanii, Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Mołdawii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Grecji i Rosji[1]. W Azji podawany jest z zachodniej Syberii[4][2], azjatyckiej części Turcji[1] i Kaukazu[3].
W środkowej i środkowo-zachodniej części Europy jest to owad rzadko spotykany[3]. W Polsce stwierdzany był ostatnio pod koniec XIX wieku[2]. Na „Czerwonej liście chrząszczy województwa śląskiego” umieszczony został jako gatunek zagrożony o niedostatecznie rozpoznanym statusie (DD)[5]. Z kolei na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został ze statusem zagrożonego wymarciem (EN)[6]. W Szwajcarii odnotowany został 24 razy w ciągu 130 lat[3].
Gatunkowi temu zagraża przeznaczanie dogodnych siedlisk pod zabudowę[3].