Cryptothylax
| Cryptothylax[1] | |||
| Laurent & Combaz, 1950[2] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Cryptothylax | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Hylambates greshoffii Schilthuis, 1889 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Cryptothylax – rodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Hyperoliinae w obrębie rodziny sitówkowatych (Hyperoliidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w leśnych bagnach i drogi wodne w dorzeczu Konga, na północ do prowincji Górne Uele (Demokratyczna Republika Konga) i na zachód do Kamerunu[3].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniowała w 1950 roku para herpetologów (Raymond Ferdinand Laurent i J. Laurent-Combaz) w artykule poświęconym systematyce niektórych rodzajów płazów bezogonowych z podrodziny Hyperoliinae, opublikowanym w czasopiśmie Revue de Zoologie et de Botanique Africaines[2]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) C. greshoffii.
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Cryptothylax: gr. κρυπτος kruptos ‘ukryty’[4]; θυλαξ thulax, θυλακος thulakos ‘wór, sakwa’[5].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:
- Cryptothylax greshoffii (Schilthuis, 1889)
- Cryptothylax minutus Laurent, 1976
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cryptothylax, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b R.F. Laurent & J. Combaz. Sur l’attribution générique de certains batraciens appartenant à la sous-famille de Hyperoliinae. „Revue de Zoologie et de Botanique Africaines”. 43, 1950. Tervuren. (fr.).
- ↑ a b D. Frost: Cryptothylax Laurent and Combaz, 1950. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-05-23]. (ang.).
- ↑ Brown 1954 ↓, s. 241.
- ↑ Brown 1954 ↓, s. 801.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- R.W. Brown: Composition of scientific words; a manual of methods and a lexicon of materials for the practice of logotechnics. Washington: Published by the author, 1954, s. 1–882. (ang.).