Curi’el

Curi’el

‏צוריאל‎

Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Akka
Samorząd Regionu	Ma’ale Josef
Wysokość	633 m n.p.m.
Populacja (2011) • liczba ludności	302
Położenie na mapie Dystryktu Północnego Curi’el
Położenie na mapie Izraela Curi’el
33°00′25,56″N 35°18′47,01″E/33,007100 35,313058
Multimedia w Wikimedia Commons

Curi’el (hebr. צוריאל) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie

Moszaw jest położony na wysokości 633 metrów n.p.m. w centralnej części Górnej Galilei. Leży na północno-zachodnim skraju płaskowyżu Wyżyny Peki’in (ok. 886 m n.p.m.). Na wschód i północ od osady przebiega głębokie wadi strumienia Keziw, za którym po stronie wschodniej wznosi się góra Har Zevul (814 m n.p.m.). Natomiast na południu i zachodzie jest wadi strumienia Peki’in. Okoliczne wzgórza są zalesione. W otoczeniu moszawu Curi’el znajdują się miasto Ma’alot-Tarszicha, miejscowości Churfeisz, Bet Dżan, Peki’in i Fassuta, moszawy Elkosz, Peki’in Chadasza i Chosen, oraz wioska komunalna Abbirim.

Podział administracyjny

Curi’el jest położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Demografia

Stałymi mieszkańcami moszawu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest mieszana, zarówno świecka jak i religijna^[1][2]:

Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

Namioty żydowskich imigrantów na terenie wioski Suhmata, 1 czerwca 1949 r.

Mapa turystyczna moszawu Curi’el

Pierwotnie w rejonie tym znajdowała się arabska wioska Suhmata. W wyniku I wojny światowej cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała obszar wioski Suhmata państwu arabskiemu^[3]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku w rejonie wioski stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całej Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w październiku 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili operację „Hiram”, w trakcie której w dniu 30 października zajęli wioskę Suhmata. Jej mieszkańcy zostali wysiedleni, a następnie wyburzono domy^[4]. Początkowo na terenie opuszczonej arabskiej wioski powstał obóz dla żydowskich imigrantów - ma’abarot. Współczesny moszaw został założony w 1950 roku przez imigrantów z Jemenu. Byli oni prowadzeni przez rabina Szaloma Halewi Nahara. Z powodu trudności ze znalezieniem miejsc pracy, osada została tymczasowo opuszczona w 1952 roku. Rok później osiedlili się w niej imigranci z Maroka^[5][6].

Nazwa

Nazwa moszawu nawiązuje do biblijne postaci Suriela, wywodzącego się Merarytów, jednego z rodów lewickich^[a].

Edukacja

Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w moszawie Becet lub szkoły średniej przy kibucu Kabri^[7].

Kultura i sport

W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest boisko do koszykówki i piłki nożnej.

Turystyka

W pobliżu jest położony rezerwat przyrody strumienia Keziw^[8].

Infrastruktura

W moszawie jest sklep wielobranżowy, synagoga oraz warsztat mechaniczny.

Gospodarka

Gospodarka moszawu opiera się na drobnym rolnictwie - głównie uprawa oliwek. Większość mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.

Transport

Z moszawu wyjeżdża się na północ na drogę nr 89, którą jadąc na zachód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 864 (prowadzi na południe do moszawu Hosen) przy jeziorze Monfort i dalej do miasta Ma’alot-Tarszicha, lub jadąc na północne wschód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 8944 (prowadzi na północ do moszawu Elkosz) i dalej do miejscowości Churfeisz.

Uwagi

1. Zobacz: Księga Jozuego 3,35: „Głową rodzin Merarytów był Suriel, syn Abichaila. Rozbijali oni namioty od północnej strony przybytku”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.

Przypisy

1. Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-08-06]. (hebr.).
2. Dane statystyczne z lat 2001-2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-08-06]. (hebr.).
3. The United Nations Information System on the Question of Palestine: Mapa podziału Palestyny. [dostęp 2013-08-08]. (ang.).
4. Welcome To Suhmata. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
5. Tzuriel. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-08-06]. (hebr.).
6. Tzuriel. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2013-08-06]. (hebr.).
7. Tzuriel. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (hebr.).
8. Nahal Kziv – The Kziv Stream. [w:] Tiuli [on-line]. [dostęp 2013-08-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie satelitarne moszawu Curi’el. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2013-08-06]. (ang.).
• Mapa moszawu Curi’el. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2013-08-06]. (hebr.).