Cyklantera (Cyclanthera H.A. Schrader) – rodzajjednorocznych i wieloletnich pnączy z rodziny dyniowatych. Obejmuje 33 gatunki[5] występujące w tropikach kontynentów amerykańskich[6]. Niektóre gatunki uprawiane są dla jadalnych owoców i pędów, zwłaszcza cyklantera strzelającaC. brachystachya i cyklantera stopowataC. pedata. Rośliny te uprawiane są na kontynentach amerykańskich i w południowo-wschodniej Azji. Pierwszy z wymienionych gatunków znany jest ze swych eksplodujących owoców[7] (stąd też nazwa zwyczajowa i dawna nazwa naukowa, obecnie synonim – C. explodens[5]).
O blaszce pojedynczej, klapowanej lub silnie podzielonej, o ogólnym zarysie lancetowatym do okrągławego. Blaszka z 3–9 klapami lub liście głębiej 3–5-dzielne, dłoniasto złożone. Brzeg blaszki nierówno piłkowany lub ząbkowany. Powierzchnia blaszki szorstko owłosiona[4][6].
Rośliny są jednopienne – na tych samych roślinach wyrastają w różnych węzłach kwiaty rozdzielnopłciowe – żeńskie i męskie. Kwiaty męskie skupione są w gronach lub wąskich wiechach o wyraźnej osi głównej. Hypancjum jest dzwonkowate lub kubeczkowate. Korona kwiatu i kielich składają się z 5 elementów każdy. Płatki korony są białe, rzadziej żółtawe lub zielonkawe. Płatki drobne, zwykle do 1,5 mm długości, rzadziej do 5 mm[4]. Kwiaty męskie zawierają pięć pręcików o zrośniętych nitkach i łącznikach tworzących na górze tarczkę. Komory pyłkowe zrośnięte są w pierścień. Brak szczątkowej choćby zalążni. Kwiaty żeńskie wyrastają pojedynczo, okwiat mają podobny jak w przypadku kwiatów męskich. Zalążnia jest zwykle jednokomorowa, jajowata do kulistej, zawiera do 6 zalążków w komorze. Szyjka słupka krótka, zwieńczona pojedynczym, spłaszczonym nieco znamieniem. Prątniczków brak[4].
Jajowate do nerkowatych, mięsiste jagody o zaostrzonych końcach. Na ogół pokryte kolcami, rzadziej nagie[4]. Nasion jest od 4 do 12, są jajowate do owalnych, spłaszczone[4].
Jeden z rodzajów rodziny dyniowatych z podrodziny Cucurbitoideae Eaton i plemienia Sicyoeae[8]. W niektórych źródłach rośliny z północnego Meksyku wyodrębniane są jako osobny rodzaj Cremastopus[4].
Uprawiane jako rośliny jadalne są dwa gatunki cyklantera strzelającaC. brachystachya i cyklantera stopowataC. pedata. W przypadku tego drugiego spożywa się wierzchołki pędów i liście w postaci zup. Jadalne są także owoce, zwłaszcza rozpowszechnionej w uprawie odmiany var. edulis[7]. Jej owoce są większe niż u dzikich krewnych i mają mniej kolców na powierzchni. Ponieważ owoce te są wewnątrz puste, bywają przyrządzane jak owoce papryki – nadziewane i pieczone[4]. W przypadku C. brachystachya spożywane są owoce[7].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 32.
↑ abWiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 64. ISBN 978-83-925110-5-2.