Cynthia Bolingo
 Cynthia Bolingo (2018) | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Cynthia Maduengele Bolingo Mbongo | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 stycznia 1993 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
165 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Cynthia Maduengele Bolingo Mbongo (ur. 12 stycznia 1993 w Uccle[1]) – belgijska lekkoatletka, sprinterka.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Choć urodziła się w Belgii, jest obywatelką tego państwa od lipca 2011, wcześniej miała obywatelstwo Demokratycznej Republiki Konga[2].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 2011 w Tallinnie[3]. Na młodzieżowych mistrzostwach Europy w 2013 w Tampere odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów, a sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem została zdyskwalifikowana w finale[4].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów i zdobyła brązowy medal w biegu na 200 metrów na igrzyskach frankofońskich w 2013 w Nicei[5]. Zajęła 8. miejsce w biegu na 400 metrów na młodzieżowych mistrzostwach Europy w 2015 w Tallinnie[6]. Na mistrzostwach świata w 2015 w Pekinie odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów[7].
Odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 2016 w Rio de Janeiro[1]. Zajęła 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów i odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 2018 w Berlinie[8].
Zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów (w każdym biegu poprawiając halowy rekord Belgii) oraz zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów (również z rekordem Belgii) na halowych mistrzostwach Europy w 2019[9]. W 2024 roku zdobyła brązowy medal seniorskich mistrzostw Europy w biegu rozstawnym 4 × 400 metrów.
Bolingo była mistrzynią Belgii w biegu na 100 metrów w 2017 oraz w biegu na 200 metrów w 2017 i 2018, a w hali mistrzynią Belgii w 2015 i 2019[10].
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]Jest aktualną (lipiec 2021) rekordzistką Belgii w biegu na 400 metrów z rezultatem 50,72 s (3 lipca 2021 w Heusden), a do 2019 była również rekordzistką w sztafecie 4 × 400 metrów na otwartym stadionie z czasem 3:27,69 (11 sierpnia 2018 w Berlinie)[11]. W hali zaś jest rekordzistką Belgii w biegu na 300 metrów z wynikiem 36,69 (23 lutego 2019 w Gandawie), w biegu na 400 metrów z czasem 51,62 (2 marca 2019 w Glasgow) i w sztafecie 4 × 400 metrów z wynikiem 3:28,05 (3 marca 2024 w Glasgow)[12].
Jest również rekordzistką Demokratycznej Republiki Konga na otwartym stadionie w biegu na 100 metrów (11,69 s; 11 maja 2011 w Herve), biegu na 200 metrów (24,26 s; 4 czerwca 2011 w Oordegem) i w biegu na 100 metrów przez płotki (13,97 s; 21 maja 2011 w Herve)[13] oraz w hali w biegu na 60 metrów (7,57 s; 29 stycznia 2011 w Gandawie), w biegu na 200 metrów (24,92 s 20 lutego 2011 w Gandawie) i w biegu na 60 metrów przez płotki (8,38 s; 29 stycznia 2011 w Gandawie)[14].
Pozostałe rekordy życiowe Bolingo[10]:
- bieg na 100 metrów – 11,28 (19 czerwca 2021, Nivelles)
- bieg na 200 metrów – 22,79 (19 czerwca 2021, Nivelles)
- bieg na 400 metrów – 49,96 (21 sierpnia 2023, Budapeszt) rekord Belgii
- bieg na 60 metrów (hala) – 7,25 (26 lutego 2022, Louvain-la-Neuve)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Cynthia Bolingo [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-06] (ang.).
- ↑ IAAF World Championships – London 2017, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 716 [dostęp 2019-07-10] (ang.).
- ↑ European Athletics U20 Championships – Tallinn 2011 [online], European Athletics [dostęp 2011-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-28] (ang.).
- ↑ European Athletics U23 Championships – Gävle 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 236, 242 [dostęp 2021-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-19] (ang.).
- ↑ France Nice 2013 Athlétisme Résultats [online], jeux.francophonie.org [dostęp 2019-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-14] (fr.).
- ↑ European Athletics U23 Championships – Gävle 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 252 [dostęp 2021-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-19] (ang.).
- ↑ IAAF World Championships – London 2017, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 249–250 [dostęp 2019-07-10] (ang.).
- ↑ European Athletics Championships – Berlin 2018 [online], European Athletics [dostęp 2021-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-02] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Results Handbook [online], European Athletics, s. 96, 160 [dostęp 2021-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-25] (ang.).
- ↑ a b Cynthia Bolingo: Athlete Profile [online], IAAF [dostęp 2019-07-10] (ang.).
- ↑ Alle Categorieen Vrouven BR Outdoor [online], atletiek.be [dostęp 2019-07-10] (niderl.).
- ↑ Alle Categ. Vrouven Indoor Belgische records [online], atletiek.be [dostęp 2024-06-13] (niderl.).
- ↑ IAAF World Championships – London 2017, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 715, 717, 731 [dostęp 2019-07-10] (ang.).
- ↑ IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 355, 357, 363 [dostęp 2019-07-10] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil lekkoatletki na World Athletics [dostęp 2024-06-13]
|
