Cyrtomium

Cyrtomium
Ilustracja
Cyrtomium sierpowate
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

nerecznicowate

Rodzaj

cyrtomium

Nazwa systematyczna
Cyrtomium C.Presl
Tent. Pterid.: 86 (1836)[3]
Typ nomenklatoryczny

C. falcatum (Linnaeus f.) K. B. Presl [4]

Synonimy
  • Amblia C. Presl[5]
Cyrtomium Fortunego

Cyrtomium (Cyrtomium C.Presl) – rodzaj paproci należących do rodziny nerecznicowatych (Dryopteridaceae)[2]. Obejmuje 35 gatunków[2][3], w niektórych ujęciach włączane do rodzaju paprotnik Polystichum[6][7]. Są to paprocie naziemne[5] i naskalne[8]. Występują w większości we wschodniej Azji. Pojedyncze gatunki rosną także w Azji południowej, Afryce wschodniej i południowej, w Japonii oraz na Hawajach[5][3], a jako rośliny introdukowane także w Australii, Europie i na obu kontynentach amerykańskich[3]. Gatunkami szeroko rozprzestrzenionymi w świecie są cyrtomium Fortunego C. fortunei i cyrtomium sierpowate C. falcatum[9]. Oba te gatunki są uprawiane jako ozdobne, także w Polsce[7][10]. Poza nimi uprawiane bywają także: cyrtomium kariotolistne C. caryotideum, cyrtomium wielkolistne C. macrophyllum[10][9], C. lonchitoides[9].

Gatunki z tego rodzaju są łatwe w uprawie w miejscach cienistych. Rosnąć mogą w strefach mrozoodporności od 6 (choć w tym wypadku wymagają osłony zimą) do 10. Wymagają podłoża próchnicznego i przepuszczalnego[9].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój i kłącze
Byliny zimozielone o krótkim kłączu płożącym lub prosto wzniesionym. Kłącze gęsto jest pokryte ciemnobrązowymi łuskami jajowatymi lub szerokolancetowatymi, na brzegach orzęsionymi, frędzlowatymi, ząbkowanymi lub całobrzegimi, na szczycie zaostrzonymi[5].
Liście
Z kłącza wyrasta 2–6 liści. Oś liścia ma barwę słomiastą do słomiastobrązowej, od góry jest rynienkowata, pokryta jest łuskami podobnymi do tych pokrywających kłącze. Położone na osi coraz bardziej dystalnie (dalej od kłącza) łuski są coraz rzadsze i mniejsze. Blaszka jest nieparzysto pierzaście złożona, w ogólnym zarysie kształt ma od równowąskolancetowatego do szerokolancetowatego lub trójkątnie jajowatego. Odcinki liścia lancetowate do jajowatych i sierpowatych, całobrzegie lub ząbkowane, cienkie lub skórzaste. Blaszki odcinków po bokach wiązek centralnych użyłkowane są siatkowato[5].
Zarodnie
Zebrane w okrągłe kupki, wyrastające w jednym lub kilku szeregach wzdłuż wiązek przewodzących. Zawijki koliste, przymocowane środkiem do liścia[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna

Jeden z sześciu rodzajów z podrodziny Dryopteridoideae z rodziny nerecznicowatych (Dryopteridaceae)[2].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b c d The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. a b c d e Cyrtomium C.Presl. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-06-27].
  4. Cyrtomium. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. [dostęp 2022-06-27].
  5. a b c d e f Li-Bing Zhang & David S. Barrington: Cyrtomium C.Presl. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-06-27].
  6. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 270, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 67, ISBN 978-83-62975-45-7.
  8. George Yatskievych: Cyrtomium C. Presl. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-06-27].
  9. a b c d Sue Olsen, Encyclopedia of garden ferns, Portland, Or.: Timber Press, 2007, ISBN 978-0-88192-819-8, OCLC 68693523.
  10. a b Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 188. ISBN 978-83-925110-5-2.