Amphigerontia | |
Kolbe, 1880 | |
czworogratka nadrzewek | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj |
czworogratka |
Typ nomenklatoryczny | |
Psocus bifasciatus Latreille, 1799 |
Czworogratka[1] (Amphigerontia) – rodzaj owadów z rzędu psotników i rodziny psotnikowatych. Zalicza się do niego 33 opisane gatunki.
Psotniki o ciele mierzonym wraz ze złożonymi skrzydłami osiągającym poniżej 6 mm długości; u gatunków środkowoeuropejskich długość przedniego skrzydła wynosi od 3,7 do 4,8 mm[2]. Ubarwienie ich bywa od jasnego z ciemniejszymi elementami aż do prawie całkiem brunatnoczarnego[1]. Przednie skrzydła są przezroczyste lub mają skąpy, brunaty wzór w formie plam lub przepasek. Użyłkowanie skrzydła odznacza się dobrze rozwiniętą żyłką poprzeczną łączącą żyłkę radialną i medialną, lekko zwężoną ku wierzchołkowi komórką dyskoidalną, brakiem szczątkowej żyłki poprzecznej w tylnym kącie pterostygmy oraz wierzchołkową częścią areoli postiki wyraźnie dłuższą od pierwszego odcinka żyłki kubitalnej. Odnóża mają stopy o pazurkach wyposażonych w ząbek przedwierzchołkowy. Genitalia samca cechują się niezrośniętymi z prąciem paramerami oraz symetrycznym hypandrium o trójkątnym wierzchołku. Samica ma znak w kształcie krzyża lub litery „T” na płytce sugenitalnej i dwupłatowe walwy zewnętrzne[2].
Rodzaj ten wprowadzony został w 1880 roku przez Hermanna Juliusa Kolbego na łamach Jahresbericht des Westfälischen Provinzial-Vereins für Wissenschaft und Kunst. Zalicza się do niego 33 opisane gatunki[3]: