Cándido Camero

Cándido Camero
Ilustracja
Cándido Camero (2008)
Imię i nazwisko

Candido de Guerra Camero

Pseudonim

Cándido

Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1921
Hawana

Pochodzenie

kubańskie

Data i miejsce śmierci

7 listopada 2020
Nowy Jork

Instrumenty

perkusja

Gatunki

R&B, disco, latynoski jazz

Zawód

perkusista

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Cándido Camero wł. Candido de Guerra Camero, również Cándido (ur. 22 kwietnia 1921 w Hawanie, zm. 7 listopada 2020 w Nowym Jorku[1]) – kubański perkusista, grający na kongach i bongosach. Grał także na tresach, perkusji i basie akustycznym. Pracował w wielu gatunkach muzyki popularnej od popu, rocka, R&B i disco po afro-kubańską muzykę taneczną i latynoski jazz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w San Antonio de los Baños, niedaleko Hawany[2]. Nauczył się grać na puszkach mleka skondensowanego[3]. Później przeniósł się do Hawany. Ojciec Camero nauczył go grać na gitarze tres. Nauczył się także grać na basie, bongosach i kongach, z których te ostatnie stały się później jego podstawowym instrumentem.

Na początku swojej kariery grał jako conguero w Tropicana Club[4]. Przeniósł się do Nowego Jorku w 1946 lub 1947, po przyjeździe do miasta na wycieczkę. Po raz pierwszy wystąpił w Nowym Jorku w muzycznej rewii Tidbits w Plymouth Theatre na Broadwayu w 1946, wspierając kubański zespół taneczny Carmen i Rolando[5]. W 1948 nagrał swoje pierwsze nagranie w USA z Machito and His Afro-Cubans w utworze „El Rey del Mambo”, a także współpracował z Dizzy Gillespie. W latach 1953–1954 był w Billy Taylor Trio, aw 1954 występował i nagrywał ze Stanem Kentonem[6].

Jako jeden z najbardziej znanych congueros w USA, Camero występował w programach rozrywkowych, takich jak The Jackie Gleason Show i The Ed Sullivan Show[3].

Album Camero, Inolvidable, był nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Tropical Latin Album w 2004[7]. Otrzymał National Endowment for Arts Jazz Masters Award w 2008 roku[8]. W następnym roku otrzymał nagrodę Latin Recording Academy Lifetime Achievement Award[9].

Dokument o Camero zatytułowany Candido: Hands of Fire został wydany w 2006.

Zmarł 7 listopada 2020 w swoim domu w Nowym Jorku. Miał 99 lat.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Cándido Camero, A Father Of Latin Jazz, Dies At 99. npr.org. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  2. ↑ From Afro-Cuban Rhythms to Latin Jazz. books.google.pl. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  3. ↑ a b Candido Camero. kennedy-center.org. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  4. ↑ Cándido Camero, A Father Of Latin Jazz, Dies At 99. npr.org. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  5. ↑ Remembering Candido Camero, Percussionist and Afro-Cuban Pioneer, Who Has Died at 99. wbgo.org. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  6. ↑ Candido. Biography by arwulf arwulf. allmusic.com. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  7. ↑ Candido Camero. grammy.com. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  8. ↑ NEA Jazz Masters: Candido Camero, Percussionist. nea.gov. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
  9. ↑ Candido Camero, Beth Carvalho, Charly Garcia, Tania Libertad, Marco Antonio Muñiz, and Juan Romero to Receive the 2009 Latin Recording Academy Lifetime Achievement Award. latingrammy.com. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).