Data i miejsce urodzenia |
25 września 1946 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, przedsiębiorca |
Partia |
Dan Voiculescu (ur. 25 września 1946 w Bukareszcie[1]) – rumuński przedsiębiorca, ekonomista, magnat mediowy i polityk, były senator, założyciel Rumuńskiej Partii Humanistycznej.
W 1969 ukończył studia na wydziale handlu zagranicznego Akademii Studiów Ekonomicznych w Bukareszcie. W 1977 doktoryzował się na tej samej uczelni[1]. Od 1970 pracował w przedsiębiorstwach handlu zagranicznego, na początku lat 90. założył holding Grivco[1]. Na początku lat 90. zaangażował się w działalność w branży mediowej, powołując Intact Media Group. Kontrolowany przez rodzinę koncern początkowo obejmował dziennik „Jurnalul Național” i pierwszą prywatną stację telewizyjną Antena 1. Stopniowo rozrastał się o kolejne media w postaci kanałów telewizyjnych, stacji radiowych i czasopism[2]. W 2006 wartość aktywów Dana Voiculescu i jego krewnych szacowano na 0,5 miliarda dolarów amerykańskich (9. miejsce w kraju)[3], zaś w 2009 majątek ten wyceniano na 1,5–1,6 miliarda dolarów amerykańskich[4].
W 1991 Dan Voiculescu zaangażował się także w działalność polityczną, zakładając Rumuńską Partię Humanistyczną, która w 2005 została przemianowana na Partię Konserwatywną. Nieprzerwanie do 2008 pełnił funkcję przewodniczącego tego ugrupowania[5]. Partia nie odgrywała w latach 90. większego znaczenia, wpływy w mediach jej lidera skłoniły do współpracy wyborczej z nią w 2000 socjaldemokratów[2]. Koalicję ponowiono w 2004, wówczas Dan Voiculescu po raz pierwszy został wybrany do Senatu. Mandat, uzyskiwany dzięki współpracy z lewicą, sprawował także w latach 2008–2012, w wyższej izbie rumuńskiego parlamentu zasiadł także w styczniu 2013, jednak w tym samym miesiącu odszedł z Senatu[1].
W 2006 był kandydatem swojego ugrupowania na stanowisko wicepremiera. Funkcji tej nie objął po ujawnieniu przez Krajową Radę Badań Archiwów Securitate (CNSAS) jego współpracy z rumuńską komunistyczną służbą bezpieczeństwa Securitate[2][6]. Dan Voiculescu zaprzeczał tej współpracy[6], jednakże fakt ten został ostatecznie potwierdzony w postępowaniu sądowym[7]. Doprowadziło to również do publicznych spekulacji, iż związki z Securitate umożliwiły mu zdobycie pozycji biznesowej i politycznej po przemianach ustrojowych[2].
W 2014 został prawomocnie skazany na karę 10 lat pozbawienia wolności oraz konfiskatę mienia za pranie brudnych pieniędzy, korupcję i oszustwa przy prywatyzacji Instytutu Badań Żywności[2][8]. Zwolnienie uzyskał w 2017 po odbyciu około 1/3 kary[9].