Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1944 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, lekarz |
Daniel Féret (ur. 7 sierpnia 1944 w Momignies[1]) – belgijski francuskojęzyczny polityk oraz lekarz, założyciel i lider Frontu Narodowego, eurodeputowany IV kadencji.
Studiował medycynę na Université catholique de Lille oraz na Université Libre de Bruxelles[2]. Pracował w zawodzie lekarza[3].
W młodości należał do określanej jako neofaszystowska organizacji Jeune Europe[3]. Później bez większego powodzenia działał w różnych organizacjach politycznych. W 1985 założył i stanął na czele Frontu Narodowego, wzorującego się na francuskim Froncie Narodowym Jeana-Marie Le Pena[2][3]. Nowa partia skupiła różnego rodzaju środowiska skrajnej prawicy, w tym także działaczy neonazistowskich[2]. Ugrupowaniem tym Daniel Féret kierował nieprzerwanie do 2007, kiedy to został odwołany decyzją biura politycznego[4]. W międzyczasie, w latach 1994–1999, sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego IV kadencji[1]. Był też wybierany do parlamentu Regionu Stołecznego Brukseli (po raz ostatni w 2004)[5].
W 2006 za rozpowszechnianie rasistowskich ulotek został skazany na nieodpłatne odpracowanie 250 godzin na cele społeczne i dziesięcioletni zakaz startu w wyborach[6]. W 2014 orzeczono wobec niego grzywnę za fałszerstwa i sprzeniewierzanie funduszy Frontu Narodowego w latach 1989–2007[7].