David Young (minister)
| |
| Data urodzenia |
27 lutego 1932 |
|---|---|
| Data śmierci |
8 grudnia 2022 |
| Minister handlu i przemysłu | |
| Okres |
od 13 czerwca 1987 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
David Ivor Young, baron Young of Graffham (ur. 27 lutego 1932, zm. 8 grudnia 2022[1]) – brytyjski polityk i przedsiębiorca, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie odebrał w Christ's College w Finchley oraz na University College w Londynie, gdzie studiował prawo. W 1956 r. rozpoczął praktykę prawniczą. Wkrótce jednak zrezygnował z niej i rozpoczął pracę dla Great Universal Stores. W 1961 r. został przewodniczącym Eldonwall Ltd. W latach 70. był dyrektorem Town and City Properties Ltd oraz przewodniczącym Manufacturers Hanover Property Services Ltd. Działał również w wielu organizacjach charytatywnych, m.in. w British Organization for Rehabilitation by Training (w 1975 r. został jej przewodniczącym, a w latach 1980–1982 był jej prezesem), International Council of Jewish Social and Welfare Services (której w 1981 r. został przewodniczącym).
W 1977 r. został członkiem rady zarządającej Centrum Studiów Politycznych, think-tanku Partii Konserwatywnej. Po wyborach 1979 r. został jego dyrektorem. Jednocześnie został doradcą ministra przemysłu sir Keitha Josepha, odpowiedzialnym za prywatyzację. W 1981 r. minister zatrudnienia Norman Tebbit mianował Younga przewodniczącym Manpower Services Commission, rządowej agencji zajmującej się problemami bezrobocia.
10 sierpnia 1984 r. otrzymał dożywotni tytuł parowski barona Young of Graffham i zasiadł w Izbie Lordów. 11 września został członkiem gabinetu jako minister bez teki, zajmujący się sprawami bezrobocia. 2 września 1985 r. został ministrem resortowym, obejmując deparament zatrudnienia. Brał udział w kampanii wyborczej przed wyborami 1987 r. Konkurował tam z Normanem Tebbitem, z którym na tydzień przed wyborami pokłócił się o przedwyborczą strategie (tzw. Wobbly Thursday).
Po wyborach Young otrzymał stanowisko ministra handlu i przemysłu. Pozostawał na tym stanowisku do 1989 r. i w tym czasie sprywatyzował resztę państwowego przemysłu. W maju 1989 r. zrezygnował ze stanowisk rządowych. Pozostał jednak na stanowisku wiceprzewodniczącego Partii Konserwatywnej. Z tego stanowiska zrezygnował w 1990 r., po rezygnacji Margaret Thatcher.
W latach 90. Young powrócił do działalności biznesowej. Był dyrektorem Salomon Inc. oraz przewodniczącym Cable and Wireless. Od 1993 r. był przewodniczącym Instytutu Dyrektorów, a od 1995 r. przewodniczącym Rady University College w Londynie. W 1996 r. utworzył swoją własną firmę, Young Associates Ltd. W 1990 r. ukazała się jego autobiografia, The Enterprise Years.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jonathon Crump, Lord Young, former minister under Margaret Thatcher dies aged 90 [online], express.co.uk, 9 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-09] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- leighrayment.com. leighrayment.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-22)].
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |