David de Coninck
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
_p_024_signature_David_de_Coninck.jpg){kind=small}
| |
David de Coninck, znany też jako David Koninck (ochrz. 15 grudnia 1643 w Antwerpii, zm. po 1701 w Brukseli)[1] – flamandzki malarz barokowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był uczniem Pietera Boela[1] i prawdopodobnie Jana Fyta, którego naśladował. W 1663 został mistrzem w gildii św. Łukasza w Antwerpii. Wiele podróżował, przebywał w Paryżu, Bawarii i Wiedniu. W latach 1671–1694 mieszkał w Rzymie, gdzie był członkiem Akademii Świętego Łukasza i stowarzyszenia osiadłych tam artystów holenderskich i flamandzkich Schildersbent. Pod koniec życia osiadł w Brukseli i w 1701 został członkiem tamtejszej gildii św. Łukasza[1].
David de Coninck malował przede wszystkim martwe natury przedstawiające trofea myśliwskie i owoce, oraz obrazy zwierząt i sceny polowań. Jego prace odznaczające się bogactwem kompozycji i ciepłym kolorytem świadczą o wpływie zarówno Fyta jak i Boela.
Nieliczne prace Conincka znajdują się m.in. w Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu, National Gallery i Courtauld Institute of Art w Londynie. W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz Pies, trofea myśliwskie i sowa[2].
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Ptactwo i króliki, Bamberg
- Kury i króliki w ogrodzie, Gandawa
- Ptactwo i kot, Rzym
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c David de Coninck [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-08] (ang. • niderl.).
- ↑ David de Coninck, Pies, trofea myśliwskie i sowa [online], Cyfrowe Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2024-04-10].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Genaille (red.), Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 51.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Jan Porcellis w Artcyclopedia.com. [dostęp 2010-09-21]. (ang.).
- Muzeum Narodowe w Warszawie: Południowe Niderlandy w XVII wieku – malarstwo flamandzkie Złotego Wieku. [dostęp 2010-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-29)]. (pol.).