Daði Guðmundsson
Daði Guðmundsson (Dadi Gudmundsson, ok. 1485[1] w Snóksdalur – 1563)[2] – islandzki szlachcic i dowódca. Był najstarszym z siedmiorga dzieci Guðmundura Finssona (1459–1524) i Thorunn Dadadottir (ur. ok. 1463) oraz szwagrem biskupa Skálholtu – Marteinna Einarssona (ok. 1500 – 1576). Toczył spór z biskupem Jónem Arasonem głównie o posiadłość Sauðafell. W 1549 otrzymał (jako najsilniejszy możnowładca zachodniej Islandii) list od króla Chrystiana III z poleceniem ujęcia biskupa Jóna Arasona, tak by nie trzeba było wysyłać wojsk duńskich. Guðmundsson przez dłuższy czas nie wykonywał polecenia króla – jednym z powodów mogło być przetrzymywanie Marteinna Einarssona przez Arasona jako więźnia. Jesienią 1550 Arason usiłował ująć Guðmundssona i postawić go przed sądem kierowanym przez prawnika Orma Sturlusona. W tym celu przybył we wrześniu do Sauðafell. Guðmundsson przybył jednak z lepiej uzbrojonymi żołnierzami i 2 października zwyciężył biskupa w bitwie pod Sauðafell. Otoczony w kościele Arason przystał na postawione mu warunki kapitulacji. Guðmundsson przekazał go duńskiemu bailiffowi Christianowi Skriverowi[3][4].
Żoną Guðmundssona była Guðrún Einarsdóttir, byli bezdzietni. Z kochanką – Ingveldur Árnadóttir miał kilkoro dzieci. W testamencie podzielił majątek między kościół luterański (z nadzieją polepszenia losu swojej duszy po śmierci) i żonę, która otrzymała jedną czwartą majątku w Snóksdalur, prawo do mieszkania we dworze przez 3 lata oraz dochody z łodzi[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ niektóre źródła podają datę ok. 1500
- ↑ freepages.genealogy.rootsweb.ancestry.com
- ↑ oce.catholic.com. [dostęp 2009-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-29)].
- ↑ Gunnar Karlsson: Iceland's 1100 years: the history of a marginal society. London: C. Hurst, 2000, s. 131, 132. ISBN 1-85065-420-4.
- ↑ Maria Ågren, Amy Louise Erickson: The marital economy in Scandinavia and Britain, 1400-1900. Aldershot, Hants, England: Ashgate, 2005, s. 213, 214. ISBN 0-7546-3782-4.