Debaryomyces

Debaryomyces
Ilustracja
Pączkujące Debaryomyces hansenii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

drożdżaki

Rząd

drożdżakowce

Rodzina

Saccharomycetaceae

Rodzaj

Debaryomyces

Nazwa systematyczna
Debaryomyces Lodder & Kreger-van Rij
Yeasts, a taxonomic study, 3rd Edn (Amsterdam): 130, 145 (1984)
Typ nomenklatoryczny

Debaryomyces hansenii (Zopf) Lodder & Kreger-van Rij 1984

Debaryomyces Lodder & Kreger-van Rij – rodzaj grzybów należący do rodziny Saccharomycetaceae[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Do Debaryomyces należą drożdże o kulistych lub elipsoidalnych komórkach, szybko rozmnażających się poprzez wielostronne pączkowanie. Mogą tworzyć pseudostrzępki. Koniugacja heterogamiczna zachodzi między komórką macierzystą a powstającą z niej blastosporą zwykle poprzedza tworzenie worków, ale występuje również koniugacja izogamiczna. Zarodniki są kuliste lub owalne i mają brodawkowate ściany. Na worku zwykle tworzy się jeden lub dwa zarodniki, ale u niektórych gatunków nawet cztery. Zwykle nie są uwalniane z worka. Fermentacja jest powolna, słaba lub nieobecna; azotany nie są przyswajane[2].

Gatunki Debaryomyces są wszechobecne, występują w glebie, wodzie, na roślinach itp. Przyswajają dużą ilość cukrów, w tym pentozy, skrobię i inulinę, a także fenol i katechol. Szczepy są osmofilne i halofilne, tolerujące więcej niż 24% NaCl w pożywce. Niektóre szczepy gromadzą znaczna ilość ryboflawiny. Niektóre gatunki Debaryomyces (D. kloeckerii) potrafią do odżywiania się wykorzystać czyste węglowodory i naftę[2].

Opisano kilkanaście gatunków zaliczanych do Debaryomyces. Niektóre z nich występują w produktach spożywczych, największe znaczenie ma tu D. hansenii. D. hansenii jest najczęstszym workowcem występującym w morskiej wodzie i prawdopodobnie jest szeroko rozpowszechniony w oceanie[3].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum
Saccharomycetaceae, Saccharomycetales, Saccharomycetidae, Saccharomycetes, Saccharomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Synonimy[4]
  • Azymomyces E.K. Novák & Zsolt 1961
  • Debaryolipomyces C. Ramírez 1957
  • Debaryomyces Klöcker 1909
  • Debaryozyma Van der Walt & Johannsen 1978
  • Isomyces Clem. 1931
  • Torulaspora Lindner 1904
  • Wingea Van der Walt 1971
  • Zonosporis Clem. 1931
  • Zymodebaryomyces E.K. Novák & Zsolt 1961
Niektóre gatunki[1]

Nazwy naukowe według Index Fungorum[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).
  2. a b Anna Kockova-Kratochfvlova, Elena Slavikova, Numerical Taxonomy of the Yeast Genus Debaryomyces Lodder & Kreger-van Rij, „Journal of General Microbiology”, 104, 1978, s. 257–268.
  3. Debaryomyces, [w:] P. Wrent, M.I. de Silóniz, Encyclopedia of Food Microbiology, 2014, ISBN 978-0-12-384733-1.
  4. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).
  5. Index Fungorum (wyszukiwarka) [online] [dostęp 2024-01-14].