W organizmach eukariotycznych istnieją dwa główne szlaki degradacji mRNA: w kierunku od 5’ do 3’-końca oraz w kierunku od 3’ do 5’-końca, oba inicjowane przez deadenylację ogona poli(A). W degradację mRNA od 5’ do 3’-końca zaangażowany jest kompleks dekapujący Dcp1/Dcp2. Dcp2 jest podjednostką katalityczną należącą do rodziny hydrolaz Nudix[1][2], natomiast Dcp1 jest podjednostką regulacyjną, która może wchodzić w interakcje z dodatkowymi wzmacniaczami dekapingu, takimi jak Edc1, 2 i 3 czy PNRC2[3]. Dcp2 jest w stanie hydrolizować czapeczki zawierające zarówno monometylowane (m7G), jak również trimetylowane (m2,2,7G) reszty guanozyny. Rozpad następuje między grupą fosforanową α i β w mostku trifosforanowym, prowadząc do oderwania się difosforanu m7GDP lub m2,2,7GDP oraz 5’-monofosforanu RNA, który jest podatny na degradację przez odpowiednie 5’-egzonukleazy. Odkryto również, że przyjemniej kilka innych enzymów, takich jak Nud16, Dxo i Rai1, jest w stanie katalizować hydrolizę mostka fosforanowego pomiędzy resztami fosforanowymi α i β[4][5].
W szlaku 3’-5’ zdeadenylowane RNA jest degradowane od końca 3’ przez egzosom RNA. Struktura czapeczki jest hydrolizowana przez enzym dekapujący DcpS między resztami fosforanowymi β i γ, co prowadzi do powstania monofosforanu m7GMP oraz difosforanu 5’-końcowego nukleozydu[6][7].
Rozpad dinukleotydu m7GpppN pod wpływem enzymu DcpS
Cechą prokariotycznego mRNA jest brak charakterystycznej struktury czapeczki na końcu 5'. Jednakże wykazano, że dinukleotyd nikotynamidoadeninowy (NAD) lub grupa trifosforanowa połączone na 5'-końcu mRNA u niektórych organizmów prokariotycznych mogą pełnić rolę czapeczki, poprawiając tym stabilność transkryptu. Za hydrolizę NAD lub grupy trifosforanowej z RNA odpowiedzialne są odpowiednio pirofosfataza NADH (NudC) oraz pirofosfohydrolaza RNA (RppH)[8]. Powstały 5'-fosforan RNA jest degradowany przez odpowiednie rybonukleazy[9].
Czapeczka ma istotny wpływ na stabilność mRNA oraz efektywność translacji; chroni RNA przed degradacją, a także oznacza komórkowe mRNA jako „własne” w celu uniknięcia rozpoznania przez wrodzony układ odpornościowy[10]. Dekaping jest uważany za ostatni, kluczowy i nieodwracalny etap przed szybką degradacją mRNA. Defekty dekapingu mogą mieć szkodliwe konsekwencje dla rozwoju komórek i zostały powiązane z ciężkimi zaburzeniami neurologicznymi u ludzi[11][12][13]. Osiągnięcie zwiększonej stabilności mRNA jest jednym z najważniejszych problemów zastosowania mRNA w celach terapeutycznych. Poznanie ścieżek degradacji mRNA jest kluczowe do projektowania terapeutycznego mRNA[14][15].
↑E. vanE.DijkE. vanE., Human Dcp2: a catalytically active mRNA decapping enzyme located in specific cytoplasmic structures, „The EMBO Journal”, 21 (24), 2002, s. 6915–6924, DOI: 10.1093/emboj/cdf678, PMID: 12486012, PMCID: PMC139098.
↑ChristopherCh.PiccirilloChristopherCh., RichieR.KhannaRichieR., MegerditchM.KiledjianMegerditchM., Functional characterization of the mammalian mRNA decapping enzyme hDcp2, „RNA”, 9 (9), 2003, s. 1138–1147, DOI: 10.1261/rna.5690503, PMID: 12923261, PMCID: PMC1370477(ang.).
↑MarcosM.Arribas-LaytonMarcosM. i inni, Structural and functional control of the eukaryotic mRNA decapping machinery, „Biochimica et Biophysica Acta - Gene Regulatory Mechanisms”, 1829 (6-7), 2013, s. 580–589, DOI: 10.1016/j.bbagrm.2012.12.006, PMID: 23287066, PMCID: PMC3660425(ang.).
↑H.H.LiuH.H., The scavenger mRNA decapping enzyme DcpS is a member of the HIT family of pyrophosphatases, „The EMBO Journal”, 21 (17), 2002, s. 4699–4708, DOI: 10.1093/emboj/cdf448, PMID: 12198172, PMCID: PMC126188.
↑AlisonA.GallowayAlisonA., Victoria H.V.H.CowlingVictoria H.V.H., mRNA cap regulation in mammalian cell function and fate, „Biochimica et Biophysica Acta - Gene Regulatory Mechanisms”, 1862 (3), 2019, s. 270–279, DOI: 10.1016/j.bbagrm.2018.09.011, PMID: 30312682, PMCID: PMC6414751 [dostęp 2022-05-02](ang.).
↑ClémentC.CharentonClémentC., MarcM.GrailleMarcM., mRNA decapping: finding the right structures, „Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences”, 373 (1762), 2018, s. 20180164, DOI: 10.1098/rstb.2018.0164, PMID: 30397101, PMCID: PMC6232594 [dostęp 2022-05-02](ang.).
↑Calista K.L.C.K.L.NgCalista K.L.C.K.L. i inni, Loss of the scavenger mRNA decapping enzyme DCPS causes syndromic intellectual disability with neuromuscular defects, „Human Molecular Genetics”, 24 (11), 2015, s. 3163–3171, DOI: 10.1093/hmg/ddv067, PMID: 25712129, PMCID: PMC4424953 [dostęp 2022-05-02](ang.).
↑IltafI.AhmedIltafI. i inni, Mutations in DCPS and EDC3 in autosomal recessive intellectual disability indicate a crucial role for mRNA decapping in neurodevelopment, „Human Molecular Genetics”, 24 (11), 2015, s. 3172–3180, DOI: 10.1093/hmg/ddv069, PMID: 25701870, PMCID: PMC4424955 [dostęp 2022-05-02](ang.).