Deroceras turcicum
|
(Simroth, 1894)
|
Systematyka
|
Domena
|
eukarionty
|
Królestwo
|
zwierzęta
|
Typ
|
mięczaki
|
Gromada
|
ślimaki
|
Podgromada
|
Heterobranchia
|
Rząd
|
trzonkooczne
|
Rodzina
|
pomrowikowate
|
Rodzaj
|
Deroceras
|
Gatunek
|
Deroceras turcicum
|
Synonimy
|
- Agriolimax turcicus Simroth, 1894
- Deroceras absoloni Grossu & Lupu, 1959
- Deroceras bosnensis Grossu, 1972
- Deroceras bosniensis Grossu, 1972
- Deroceras callatis Grossu & Lupu, 1963
- Deroceras dobrogicus Grossu, 1969
- Deroceras forcarti Grossu & Lupu, 1961
- Deroceras geticus Grossu, 1969
- Deroceras hercegovinae Grossu, 1972
- Deroceras jaeckeli Grossu, 1969
- Deroceras pseudolytopelte Grossu, 1969
- Deroceras schleschi Grossu & Lupu, 1961
- Deroceras transcaucasicus Grossu & Lupu, 1959
- Deroceras transsylvanicus Grossu, 1969
- Deroceras waldeni Grossu, 1969
- Deroceras wiktori Grossu, 1969[1]
|
|
|
Deroceras turcicum – gatunek nagiego ślimaka trzonkoocznego z rodziny pomrowikowatych (Agriolimacidae), zewnętrznie nieodróżnialny od kilku innych gatunków z tego rodzaju, zwłaszcza od pospolicie występującego pomrowika plamistego (D. reticulatum), z którym jest często mylony. Pochodzi prawdopodobnie z Półwyspu Bałkańskiego. Obecny zasięg jego występowania obejmuje obszar od południowo-zachodniej Polski, przez Austrię i Węgry po Grecję i Turcję. Ślimak ten wykazuje dużą tolerancję ekologiczną. Często występuje w dużych skupiskach. Zamieszkuje głównie lasy bukowe i mieszane, rzadziej iglaste. Występuje również na górskich łąkach, brzegach strumieni i w rumowiskach skalnych, a także w siedliskach antropogenicznych (gatunek synantropijny), lecz nie tak chętnie jak pomrowik plamisty[2]. Preferuje obszary leśne, na otwartych przestrzeniach jest rzadko spotykany. W Grecji i Bułgarii jest spotykany na wysokościach do 2100 m n.p.m.[3]
W Polsce jest obserwowany od niedawna[4], co jest tłumaczone przesuwaniem się zasięgu tego ślimaka na północ lub wcześniejszym myleniem go z D. reticulatum[2][5]. W 1986 uważano, że północno-zachodnia granica zasięgu występowania D. turcicum przebiegała przez Austrię, ale Andrzej Wiktor zasugerował, że nie można wykluczyć błędnej identyfikacji tego gatunku[6].
Deroceras turcicum osiąga rozmiary 29 × 5 mm długości. Ubarwienie zwykle kremowe, z ciemnymi plamkami na powierzchni płaszcza, głowa czarniawa. Śluz bezbarwny, a u podrażnionych osobników mlecznobiały[3]. Różnice pomiędzy tym a pokrewnymi gatunkami widoczne są w budowie narządów rozrodczych[2].
- ↑ MolluscaBase eds., Deroceras turcicum (Simroth, 1894), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-27] (ang.).
- ↑ a b c H. Reise, J.M.C. Hutchinson. Morphological variation in terrestrial slug Deroceras turcicum (Simroth, 1894), and a northern extension of its range in Central Europe. „Folia Malacologica”. 9, s. 63–71, 2001. (ang.). (pdf)
- ↑ a b F. Welter-Schultes: Species summary for Deroceras turcicum. [w:] AnimalBase. Early zoological literature [on-line]. AnimalBase Project Group, 2009. [dostęp 2012-01-31]. (ang.).
- ↑ H. Reise, J.M.C. Hutchinson, R.G. Forsyth, T.J. Forsyth. First records of the terrestrial slug Deroceras turcicum (Simroth, 1894) in Poland. „Folia Malacologica”. 13, s. 177–179, 2005. (ang.).
- ↑ Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 403. ISBN 978-83-88147-09-8.
- ↑ Andrzej Wiktor. The slugs of the former Yugoslavia (Gastropoda terrestria nuda – Arionidae, Milacidae, Limacidae, Agriolimacidae). „Annales Zoologici”. 46, s. 1–110, 1996. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):