Deutsche Flugzeug-Werke

Deutsche Flugzeug-Werke
Ilustracja
Hala produkcyjna Deutsche Flugzeug-Werke w 1913
Państwo

 Rzesza Niemiecka

Siedziba

Lindenthal

Data założenia

1910

Data likwidacji

1921

Forma prawna

GmbH

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Deutsche Flugzeug-Werke”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Deutsche Flugzeug-Werke”
Ziemia51°18′58″N 12°18′32″E/51,316000 12,309000
Multimedia w Wikimedia Commons

Deutsche Flugzeug-Werke (DFW) – niemiecka wytwórnia samolotów z pierwszej połowy XX w. Najbardziej znana z maszyn obserwacyjnych produkowanych dla lotnictwa niemieckiego w czasie I wojny światowej pod marką DFW.

Bernhard Meyer i Erich Thiele założyli DFW w 1910 roku w Lindenthal, początkowo produkując na licencji maszyny Maurice Farmana, a następnie Etrich Taube i stalowe wersje Taube (tzw. Stahltaube)[1][2]. Już w 1913 roku była to znacząca wytwórnia, zatrudniająca ok. 300 osób, zdolna produkować ok. 20 maszyn miesięcznie i mająca w ofercie wszystkie ówcześnie podstawowe typy samolotów (szkolne i wojskowe jednopłatowce, wojskowe dwupłaty i wodnosamoloty)[3]. Charakterystyczne dla wczesnych konstrukcji D.F.W było szerokie użycie stalowych szkieletów. Przed I w. św. maszyny D.F.W. miały na koncie kilka rekordów długotrwałości lotu i nagrody w konkursach na niezawodność. Były też skutecznie używane przez lotnictwo tureckie w czasie II wojny bałkańskiej[4].

Ich pierwszą własną konstrukcją był samolot Mars, zbudowany w wersji zarówno jedno- jak i dwupłata. Najbardziej znaną maszyną był bardzo udany DFW C.V, budowany także przez zakłady Halberstadt i Aviatik[1][2]. DFW C.V był prawdopodobnie najlepszym i najbardziej uniwersalnym uzbrojonym samolotem obserwacyjnym klasy C, o dużym pułapie, sięgającym niemal 5000 m. W 1917 roku było ich na froncie około tysiąca[5].

Większość innych samolotów, myśliwców (DFW D.I, DFW D.II) i wielkich bombowców serii R (DFW R.I i DFW R.II) pozostała na etapie prototypu[1], aczkolwiek R.I był uznany za udany i ulepszonej wersji R.II planowano nabyć 6 sztuk (tylko dwie zostały dostarczone przed końcem wojny)[6]. Dzięki zabudowaniu silników wewnątrz kadłuba, bombowce DFW wyróżniały się bardzo opływowymi kształtami[2]. Powojenne plany przebudowy maszyn wojskowych na cywilne (w tym bombowca R na 24-miejscowy samolot pasażerski) nie powiodły się i firma znikła, wchłonięta przez Allegemeine Transportanlagen Gesellschaft Maschinenbau (ATG)[1][2].

Inne samoloty

[edytuj | edytuj kod]
  • DFW Dr.I – trójpłatowa wersja myśliwca DFW D.I, uczestniczyła wraz z nim w konkursie myśliwców w 1918 roku[7]
  • DFW B.II – treningowy samolot z 1915 roku[8]; wersja szkolna cenionego w szkołach lotniczych za stabilność i łatwość w pilotażu samolotu B.I, który początkowo pełnił rolę samolotu obserwacyjnego, a potem został przesunięty do treningu[9]
  • DFW C.I – dwumiejscowy samolot obserwacyjny z 1916 roku, uzbrojony dwupłat z obserwatorem z przodu (karabin maszynowy, zamontowany nad skrzydłem, mógł być obsługiwany w pozycji stojącej); ok. 130 zbudowanych[9]; wersja C.II różniła się porządkiem siedzenia w kabinie (pilot z przodu)[10]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Bill Gunston: World encyclopaedia of aircraft manufacturers: from the pioneers to the present day. Annapolis, Md: Naval Institute Press, 1993, s. 98. ISBN 1-55750-939-5. (ang.).
  2. ↑ a b c d David Mondey: The Complete Illustrated Encyclopedia of the World’s Aircraft. Secaucus, NJ: Chartwell Books Inc, 1978, s. 144. ISBN 0-89009-771-2.
  3. ↑ Stanley Spooner (red.). D.F.W. Military Monoplane. „Flight International Magazine”. V (45 (251)), s. 1216–1218, 1913-11-08. Reed Business Information Ltd. (ang.). 
  4. ↑ C.G. Grey (red.). Some new German machines. „The Aeroplane”. V (19), s. 507, 1913-11-08. (ang.). 
  5. ↑ Hugh W. Cowin: German and Austrian Aviation of World War I. Oxford: Osprey Publishing Ltd, 2000, s. 25. ISBN 1-84176-069-2.
  6. ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 325–326.
  7. ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 324.
  8. ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 318.
  9. ↑ a b Kenneth George Munson: Encyclopedia Of Bombers, Patrol And Reconnaissance Aircraft 1914-1919. London: Blandford Press, 1977, s. 106. ISBN 0713706328. (ang.).
  10. ↑ Gray i Thetford 1970 ↓, s. 319.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of the First World War. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7.