Diadocidiidae | |
Winnertz, 1863 | |
Okres istnienia: cenoman–dziś | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
(bez rangi) | Mycetophiliformia |
Nadrodzina | |
Rodzina |
Diadocidiidae |
Diadocidiidae – rodzina muchówek z podrzędu długoczułkich i infrarzędu Bibionomorpha. Obejmuje 25 opisanych gatunków. Owady dorosłe spotyka się głównie w lasach, a larwy są mykofagami.
Muchówki o ciele długości od 2,5 do 5,6 mm[1]. Głowa oprócz oczu złożonych ma trzy umieszczone blisko siebie przyoczka[2]. Czułki złożone są z krótkiego trzonka, krótkiej nóżki oraz półtora raza dłuższego niż tułów i głowa razem wzięte, zbudowanego z czternastu członów biczyka. Tułów ma garbowaty wierzch[1]. Skrzydła są mniej więcej tak długie jak odwłok[3] i mają błonę równomiernie porośniętą makroskopijnymi włoskami. Ich użyłkowanie odznacza się żyłką poprzeczną radialno-medialną oraz szypułą trzeciej i czwartej żyłki medialnej ustawionymi prawie idealnie poprzecznie[1].
Larwy przechodzą rozwój w rurkowatych oprzędach utworzonych pod butwiejącymi kłodami lub wewnątrz grzybów. Jako ich pożywienie wymienia się przedstawicieli rodziny żagwiowatych i powłocznicowatych. Osobniki dorosłe spotyka się głównie w lasach, zwłaszcza w miejscach zacienionych, nad strumieniami i na pniach drzew[1].
Rodzina szeroko rozprzestrzeniona na świecie[1]. W Polsce stwierdzono 3 gatunki[4] (zobacz: Diadocidiidae Polski).
Takson ten dawniej klasyfikowany był jako podrodzina grzybiarkowatych[3]. Współcześnie uznaje się go za odrębną rodzinę[5] w obrębie Mycetophiliformia. Dalton de Souza Amorim i Eirik Rindal na podstawie morfologicznej analizy filogenetycznej z 2007 włączyli ją do nadrodziny Keroplatoidea[2], natomiast wyniki molekularnej analizy filogenetycznej Jana Ševčíka i współpracowników z 2014 rozpoznają Diadocidiidae jako grupę siostrzaną ziemiórkowatych i każą zaliczać je do Sciaroidea[6].
Do Diadocidiidae należy 25 opisanych gatunków[1], zgrupowanych w rodzajach[7][8]:
Najstarszym znanym gatunkiem jest Docidiadia burmitica, znaleziona w bursztynie pochodzącym z cenomanu w kredzie[8].