Diadocidiidae

Diadocidiidae
Winnertz, 1863
Okres istnienia: cenoman–dziś
100.5/0
100.5/0
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Podrząd

muchówki długoczułkie

Infrarząd

Bibionomorpha

(bez rangi) Mycetophiliformia
Nadrodzina

Keroplatoidea/Sciaroidea

Rodzina

Diadocidiidae

Diadocidiidaerodzina muchówek z podrzędu długoczułkich i infrarzędu Bibionomorpha. Obejmuje 25 opisanych gatunków. Owady dorosłe spotyka się głównie w lasach, a larwymykofagami.

Schemat użyłkowania skrzydła Diadocidiidae. C – żyłka kostalna, Sc – żyłka subkostalna, od R1 do R5 – żyłki radialne, Rs – sektor radialny, M1 i M2 – żyłki medialne, CuA1 i CuA2 – żyłki anterokubitalne, A1 – żyłka analna, h – żyłka barkowa, r-m – żyłka poprzeczna radialno-medialna, m-cu – żyłka poprzeczna medialno-kubitalna

Muchówki o ciele długości od 2,5 do 5,6 mm[1]. Głowa oprócz oczu złożonych ma trzy umieszczone blisko siebie przyoczka[2]. Czułki złożone są z krótkiego trzonka, krótkiej nóżki oraz półtora raza dłuższego niż tułów i głowa razem wzięte, zbudowanego z czternastu członów biczyka. Tułów ma garbowaty wierzch[1]. Skrzydła są mniej więcej tak długie jak odwłok[3] i mają błonę równomiernie porośniętą makroskopijnymi włoskami. Ich użyłkowanie odznacza się żyłką poprzeczną radialno-medialną oraz szypułą trzeciej i czwartej żyłki medialnej ustawionymi prawie idealnie poprzecznie[1].

Biologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Larwy przechodzą rozwój w rurkowatych oprzędach utworzonych pod butwiejącymi kłodami lub wewnątrz grzybów. Jako ich pożywienie wymienia się przedstawicieli rodziny żagwiowatych i powłocznicowatych. Osobniki dorosłe spotyka się głównie w lasach, zwłaszcza w miejscach zacienionych, nad strumieniami i na pniach drzew[1].

Rodzina szeroko rozprzestrzeniona na świecie[1]. W Polsce stwierdzono 3 gatunki[4] (zobacz: Diadocidiidae Polski).

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Takson ten dawniej klasyfikowany był jako podrodzina grzybiarkowatych[3]. Współcześnie uznaje się go za odrębną rodzinę[5] w obrębie Mycetophiliformia. Dalton de Souza Amorim i Eirik Rindal na podstawie morfologicznej analizy filogenetycznej z 2007 włączyli ją do nadrodziny Keroplatoidea[2], natomiast wyniki molekularnej analizy filogenetycznej Jana Ševčíka i współpracowników z 2014 rozpoznają Diadocidiidae jako grupę siostrzaną ziemiórkowatych i każą zaliczać je do Sciaroidea[6].

Do Diadocidiidae należy 25 opisanych gatunków[1], zgrupowanych w rodzajach[7][8]:

Najstarszym znanym gatunkiem jest Docidiadia burmitica, znaleziona w bursztynie pochodzącym z cenomanu w kredzie[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Rafaela Falaschi, Dalton de Souza Amorim: Chapter: 79. Diadocidiidae. W: Sergio Roig-Juñent, Lucía Claps, Juan Morrone (red.): Biodiversidad de Artrópodos Argentinos Vol. IV. Editorial INSUE - Universidad Nacional de Tucumán, 2014, s. 367-368.
  2. a b Dalton de Souza Amorim, Eirik Rindal. Phylogeny of the Mycetophiliformia, with proposal of the subfamilies Heterotrichinae, Ohakuneinae, and Chiletrichinae for the Rangomaramidae (Diptera, Bibionomorpha). „Zootaxa”. 1535, 2007. 
  3. a b J. Richard Vockeroth: Mycetophilidae. W: Manualof Nearctic Diptera Vol. I. J.F. McAlpine, B.V. Peterson, G.E. Shewell, H.J. Teskey, J.R. Vockeroth, D.M. Wood. Ottawa, Ontario: Minister of Supply Services Canada, 1981, s. 575-584, seria: Research Branch Agriculture Canada Monograph. ISBN 0-660-10731-7.
  4. J. Razowski (red.), T. Zatwarnicki (kompilacja i aktualizacja): Wykaz Muchówek Polski Check-list of Polish Diptera Wersja: IV 2001. 2001. [dostęp 2016-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-17)].
  5. J. Richard Vockeroth: Mycetophilidae (Fungus Gnats). W: Manual of Central American Diptera. Vol. 1. Brian Victor Brown (red.). Ottawa: NRC Research Press, 2009. ISBN 978-0-660-19833-0.
  6. Jan Ševčík, David Kaspřák, Michal Mantič, Tereza Ševčíková, Andrea Tóthová. Molecular phylogeny of the fungus gnat family Diadocidiidae and its position within the infraorder Bibionomorpha (Diptera). „Zoologica Scripta”. 43 (4), s. 370-378, 2014. DOI: 10.1111/zsc.12059. 
  7. T. Pape, F.C. Thompson: Diadocidiidae. [w:] Systema Dipterorum in: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life [on-line]. [dostęp 2018-07-10].
  8. a b V.A. Blagoderov, D. Grimaldi. Fossil Sciaroidea (Diptera) in Cretaceous ambers, exclusive of Cecidomyiidae, Sciaridae, and Keroplatidae. „American Museum Novitates”. 3433, s. 1-76, 2004.