| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
9 lutego 1977 |
| Kraj produkcji | |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
99 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
David Giler |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia |
James Hulsey |
| Kostiumy |
Danford B. Greene |
| Montaż |
Danford B. Greene |
| Produkcja |
Peter Bart |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja |
Columbia Pictures |
| Budżet |
4,5 mln $ |
| Przychody brutto |
14,3 mln $ (pierwszy weekend dystrybucji w kinach USA) |
Dick i Jane (ang. Fun with Dick and Jane) – amerykańska komedia z 1977 roku w reżyserii Teda Kotcheffa. Zdjęcia kręcono w Los Angeles.
Dick Harper, dobrze zarabiający inżynier lotniczy niespodziewanie zostaje zwolniony z pracy. Zarówno on jak i jego żona Jane żyją ponad stan i nie posiadają żadnych oszczędności. Sytuacja ta szybko doprowadza ich do ubóstwa – tzn. przymusu imania się do dorywczych zajęć, korzystania z zasiłków oraz (przede wszystkim) z rezygnacji z dotychczasowego, wystawnego stylu życia. Niespodziewanym wyjściem z trudnej sytuacji dla obojga okazuje się być dokonywanie rabunkowych napadów.
i inni.
Film spotkał się z mieszanymi recenzjami krytyków. Roger Ebert, amerykański krytyk filmowy Chicago Sun-Times określił film jako zarówno przyjemną komedię jak i satyrę społeczną[1].
Spodobał się widzom. W czasie pierwszego weekendu wyświetlania (najbardziej prognostycznego z punktu widzenia przyszłych dochodów) w kinach amerykańskich przyniósł dochód w wysokości ponad 14 milionów dolarów[2]. Był drugim (po Głębi) na liście najbardziej dochodowych filmów wytwórni Columbia Pictures wyprodukowanych w 1977 roku[3].
Film był wyświetlany w polskich kinach od maja 1978 roku[4]. Pokazywany był również w TVP w latach 80. w cyklu filmów z udziałem Jane Fondy. Spodobał się krytykom, jako "doskonała satyra na kruchość stabilizacji, zamożności i luksusu amerykańskiej klasy średniej"[5].
W 2005 roku powstał remake filmu pod tym samym tytułem. W polskim tłumaczeniu był to Dick i Jane: Niezły ubaw. Główne role zagrali w nim Jim Carrey jako Dick Harper i Téa Leoni jako Jane Harper. Spotkał się z o wiele gorszym przyjęciem krytyków niż jego pierwowzór z roku 1977[6][7].