Data i miejsce urodzenia |
17 września 1931 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 października 2017 |
Zawód, zajęcie |
polityk, urzędnik państwowy, pisarz |
Alma Mater |
Instytut Nauk Politycznych w Paryżu, Ecole nationale d'administration |
Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji (1979–1989) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Didier Motchane, urodzony jako Didier Motschan (ur. 17 września 1931 w Paryżu, zm. 29 października 2017 w Montreuil[1]) – francuski polityk, urzędnik państwowy i pisarz, poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.
Syn matematyka i przemysłowca Léona Motchane’a, brat fizyka Jean-Loup Motchane’a. Studiował historię i literaturoznawstwo, został absolwentem Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu (1952) oraz École nationale d'administration (1956, promocja Guy Desbos)[2].
W młodości związany z grupą lewicowych gaullistów Patrie et Progrès, później pod wpływem Jean-Pierre’a Chevènementa przeszedł na skrajne pozycje i działał we Francuskiej Sekcji Międzynarodówki Robotniczej. W 1965 należał do założycieli lewicowej instytucji edukacyjnej Centre d'études, de recherches et d'éducation socialiste, w 1971 związał się z lewym skrzydłem Partii Socjalistycznej i w dwa lata później został jej sekretarzem ds. międzynarodowych, w tym krajów Trzeciego Świata. Był pomysłodawcą charakterystycznego loga partii z różą wetkniętą w pięść, wykorzystywanego także przez inne ruchy socjaldemokratyczne[1]. Zajmował się także publikowaniem artykułów i książek, pełnił funkcję redaktora w kilku czasopismach. Działał także pod pseudonimami Jacques Mandrin i Jean Dragon[2].
W 1979 i 1984 wybierany posłem do Parlamentu Europejskiego, w którym przystąpił do frakcji socjalistycznej. Z Europarlamentu odszedł na miesiąc przed końcem kadencji[3], następnie zasiadał w Trybunale Obrachunkowym i od 2000 w Commission des recours des réfugiés (sądzie zajmującym się sprawami uchodźców). W 1993 po konflikcie z władzami socjalistów przeszedł do Ruchu Obywatelskiego, przekształconego w 2003 w Ruch Obywatelski i Republikański. W 2012 wsparł kandydaturę Jean-Luca Mélenchona na prezydenta[2].
Trzykrotnie żonaty (ostatnie małżeństwo zawarł w 2007 z reżyserką Dominique Cabrera), miał trzech synów. Zmarł w wyniku nowotworu[1].