Diogo do Couto | |
Data urodzenia |
1542 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1616 |
Narodowość |
portugalska |
Język |
portugalski |
Alma Mater |
Colégio de Santo Antão |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
renesans |
Ważne dzieła | |
Décadas da Ásia |
Diogo do Couto (ur. 1542, zm. 1616) – portugalski historyk, znany przede wszystkim jako autor, który dokończył dzieło João de Barrosa Décadas da Ásia (Dekady Azji)[1]. Był synem Gaspara do Couto i Isabeli de Serrã de Calvos. Studiował łacinę i retorykę w Colégio de Santo Antão[2]. Odbywał dalekie podróże do Azji i Afryki. W szczególności zasługuje na uwagę jako kronikarz, który zapisał relację zakonnika Antonia da Magdalena, który zwiedził kompleks świątynny Angkor w Kambodży[3]. Diogo do Couto przekazał, że miejsce to jest tak niezwykłe, że nie można opisać go piórem, ani porównać z żadnym innym pomnikiem na świecie[3]. Diogo de Couto jest też autorem wzmianki o Luísie de Camõesie, którego nazywa swoim przyjacielem. Pisze, że odnalazł poetę bez grosza w Mozambiku i zapłacił za jego powrót do ojczyzny[4][5].