Discoverer 35

Discoverer 35
SRV 523
Ilustracja
Inne nazwy

CORONA 9028, Corona 35, KH-3 9028, Agena B 1118, FTV-1118, 1961 Alpha Zeta

Indeks COSPAR

1961-030A

Państwo

 Stany Zjednoczone

Zaangażowani

CIA, USAF

Rakieta nośna

Thor Agena B

Miejsce startu

Vandenberg Air Force Base

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

238 km[1]

Apogeum

278 km

Okres obiegu

90 min

Nachylenie

81,63°

Mimośród

0,003012

Czas trwania
Początek misji

15 listopada 1961 21:23 UTC

Koniec misji

3 grudnia 1961

Powrót do atmosfery

kapsuła – 16 listopada,
satelita – 3 grudnia 1961

Wymiary
Kształt

walca

Masa całkowita

1150 kg[2]

Discoverer 35amerykański satelita rozpoznawczy. Stanowił część tajnego programu CORONA. Jego zadaniami miało być wykonanie wywiadowczych zdjęć Ziemi o niskiej rozdzielczości. Kapsuła powrotna oddzieliła się od statku po wykonaniu około 18 orbit. Została przechwycona w locie przez samolot C-130.

Start rakiety Thor Agena B z satelitą Discoverer 35

Oprócz normalnego wyposażenia do telemetrii, statek został wyposażony w dodatkowe mierniki napięcia i ciśnienia, oraz innych parametrów lotu.

Pomyślnie wystrzelone misje Keyhole-3, czyli Discoverer 29, Discoverer 30, Discoverer 32, Discoverer 35 i Discoverer 36, zużyły razem 7521,24 metrów taśmy filmowej, na których wykonały 9918 fotografii. Mimo że kamery statku pracowały poprawnie, zdjęcia miały zauważalną granulację.

Ładunek

[edytuj | edytuj kod]
Dwie grupy klisz pokrytych emulsją czułą na promieniowanie jądrowe, ustawione pionowo i poziomo. Badały intensywność i kierunek promieniowania kosmicznego. Były czułe na neutrony, promienie X i kwanty gamma. Eksperyment zawierał także próbki metali (w tym ziem rzadkich), wystawione na działanie środowiska kosmicznego.
  • Radiometr skanujący - ważący 1,68 kg przyrząd mierzył promieniowanie termiczne wysyłane przez Ziemię oraz promieniowanie słoneczne odbite od Ziemi. Składał się z m.in.: układu optycznego i filtrów umieszczonych w wieżyczce; dwóch bolometrów (razem 175 detektorów PbS): czułego na promieniowanie termiczne, 3,5 - 30 μm, i czułego na światło widzialne i bliską podczerwień, 0,2 - 4,5 μm); systemu telemetrii. Każdy detektor miał pole widzenia około 5°. Taki sam przyrząd poleciał na satelicie MIDAS 4; wyprodukowany przez Baird-Atomic Inc. (obecnie Baird Corporation); mimo że tylko detektor promieniowania termicznego działał poprawnie, eksperyment udał się. Dobre dane odebrano ze 110 orbit, czyli z około 165 godzin pracy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Space 40 podaje inne parametry orbity: 233 × 304 km; okres 89,89 minuty; nachylenie 81,63°
  2. Encyclopedia Astronautica podaje 2100 kg

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]