Diuranthera

Diuranthera
Ilustracja
Diuranthera major
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

Diuranthera

Nazwa systematyczna
Diuranthera W. B. Hemsley
Hooker's Icon. Pl. 28: t. 2734 (1902)[3]
Synonimy
  • non designatus[3]

Diuranthera Hemsl.rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje cztery gatunki występujące w środkowych Chinach[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Wieloletnie rośliny zielne[5].
Pęd
Pionowe, bardzo krótkie kłącze. Korzenie liczne, zgrubiałe, mięsiste[5].
Liście
Liście odziomkowe kępiaste lub zebrane w luźną rozetę, wąsko równowąskie do równowąsko-odwrotnie lancetowatych[5].
Kwiaty
Zebrane w luźne grono. Przysadki jajowate do rówowąsko-lancetowatych, błoniastych. Z każdego węzła kwiatostany wyrastają zwykle na krótkich szypułkach dwa kwiaty. Okwiat rozpostarty, o listkach wolnych, równowąskich, zewnętrznych lekko węższych i niekiedy krótszych od wewnętrznych. Sześć pręcików o nitkowatych nitkach, nieco krótszych od listków okwiatu. Pylniki równowąskie, osadzone grzbietowo u nasady, z ogonkowatymi wyrostkami o długości 1–3 mm. Zalążnia trójkomorowa. Szyjka słupka nitkowata, długa. Znamię słupka bardzo drobne[5].
Owoce
Odwrotnie jajowate lub elipsoidalne, trójkątne na przekroju torebki, pękające komorowo. Nasiona czarne, okrągłe, spłaszczone, o sercowatej nasadzie[5].
Gatunki podobne
Różni się od zielistki ogonkowatymi wyrostkami obecnymi na pylnikach[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja systematyczna
Rodzaj z plemienia Anthericaceae, w obrębie podrodziny agawowych Agavoideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae[6]. W niektórych ujęciach uznawany za synonim rodzaju zielistka (Chlorophytum)[6].
Wykaz gatunków[4]

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Buyei wykorzystują Diuranthera major jako roślinę leczniczą w chorobach kobiecych i wirusowego zapalenia wątroby[7]. W korzeniach roślin z tego gatunku obecne są saponiny steroidowe: chloromalozyd A i diurantozydy[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
  3. a b Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-08-07]. (ang.).
  4. a b Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-08-05]. (ang.).
  5. a b c d e f Chen Xinqi, Nicholas J. Turland: Diuranthera. Flora of China @ efloras.org. [dostęp 2021-08-10].
  6. a b USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-08-06]. (ang.).
  7. Yong Xiong, Xueyi Sui, Selena Ahmed, Zhi Wang i inni. Ethnobotany and diversity of medicinal plants used by the Buyi in eastern Yunnan, China. „Plant Diversity”. 42 (6), s. 401–414, 2020-12. DOI: 10.1016/j.pld.2020.09.004. 
  8. Xing-Cong Li, Yi-Fei Wang, De-Zu Wang, Chong-Ren Yang. Steroidal saponins from Diuranthera major. „Phytochemistry”. 29 (12), s. 3899–3901, 1990. DOI: 10.1016/0031-9422(90)85355-J.