Dmitrij Łoza

Dmitrij Łoza
Дмитрий Лоза
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1922
Kolesnikowka, gubernia charkowska

Data i miejsce śmierci

22 maja 2001
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1940–1967

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Jednostki

46 Gwardyjska Brygada Pancerna 9 Gwardyjskiego Korpusu Zmechanizowanego 6 Gwardyjskiej Armii Pancernej

Stanowiska

dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa, wojna radziecko-japońska

Późniejsza praca

wykładowca akademii wojskowej, pracownik wojskowego instytutu badawczego

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Dmitrij Fiodorowicz Łoza (ros. Дмитрий Фёдорович Лоза, ur. 14 kwietnia 1922 we wsi Kolesnikowka obecnie w rejonie szewczenkowskim w obwodzie charkowskim, zm. 22 maja 2001 w Moskwie) – radziecki czołgista, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1946).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie średnie. Od 1940 służył w armii, w 1942 ukończył szkołę wojsk pancernych w Saratowie. Od sierpnia 1943 uczestniczył w wojnie z Niemcami, był dowódcą batalionu czołgów 46 Gwardyjskiej Brygady Pancernej 9 Gwardyjskiego Korpusu Zmechanizowanego 6 Gwardyjskiej Armii Pancernej 3 Frontu Ukraińskiego w stopniu kapitana. 23 marca 1945 w pobliżu węgierskiego miasta Veszprém dowodzony przez niego batalion zdobył pociąg wraz z zaopatrzeniem, dwa magazyny z paliwem, warsztat artyleryjski i w nim 14 sprawnych dział oraz cztery Pantery. W walce z niemiecką kolumną czołgów batalion Łozy zadał wrogowi duże straty, niszcząc 29 czołgów i dział samobieżnych, zdobywając 20 i niszcząc 10 samochodów oraz zabijając podobno ok. 250 żołnierzy i oficerów wroga. 9 kwietnia 1945 wziął udział w walkach o Wiedeń. Po zakończeniu wojny w Europie uczestniczył w wojnie z Japonią[1]. W 1950 ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego, a w 1956 adiunkturę tej akademii, w której pracował jako starszy wykładowca. W 1967 został zwolniony do rezerwy w stopniu pułkownika. Był starszym pracownikiem naukowym instytutu badawczego, otrzymał tytuł kandydata nauk wojskowych i później profesora nadzwyczajnego. Otrzymał nagrodę im. Frunzego. Został pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Герой Советского Союза Лоза Дмитрий Фёдорович :: Герои страны [online], www.warheroes.ru [dostęp 2020-06-11].