Dolichognatha | |||
O. Pickard-Cambridge, 1869 | |||
Samiec Dolichognatha umbrophila | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj |
Dolichognatha | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Dolichognatha nietneri O. Pickard-Cambridge, 1869 | |||
Synonimy | |||
|
Dolichognatha – rodzaj pająków z rodziny kwadratnikowatych i podrodziny czaikowatych.
Pająki te mają dość prostokątną część głowową karapaksu, co odróżnia je od pokrewnych rodzajów Meta i Metellina. Oczy pary przednio-środkowej są wyraźne, umieszczone na wzgórku i mają średnicę większą od wysokości nadustka. Oczy pary tylno-środkowej są położone blisko siebie, stykające się lub całkiem zanikłe. Długie szczękoczułki niekiedy osiągają długość zbliżoną do całego karapaksu. Opistosoma (odwłok) jest szersza niż dłuższa i zazwyczaj zaopatrzona w guzki[1].
Nogogłaszczki samców są mniejsze niż w przypadku rodzaju Zhinu i cechuje je brak dużych szczecin (makrochet) na rzepce. Ich cymbium zaopatrzone jest w płaski wyrostek zewnętrzno-nasadowy (processus cymbialis ectobasalis), natomiast pozbawione jest wyrostka zewnętrzno-środkowego (processus cymbialis ectomedialis) i wykrojenia. W przeciwieństwie do rodzaju Zhinu cymbium jest więc kompletne. Embolus wyposażony jest w pojedynczą apofizę MEA (ang. metaine embolic apophysis) o stosunkowo prostej budowie i słabej sklerotyzacji. Samice mają słabo zesklerotyzowaną płytkę płciową, trochę nabrzmiałą w widoku bocznym, mniej płaską niż u Metellina. Podobnie jak w rodzaju Zhinu, szerokie otwory kopulacyjne zwrócone są dobrzusznie i otoczone szczecinkami, jednak są one, podobnie jak przegroda, silniej zaznaczone i lepiej widoczne niż u Zhinu[1].
Pająki te budują pionowe lub prawie pionowe sieci kolistego kształtu z otwartymi pępkami[1].
Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainy: neotropikalną, nearktyczną, etiopską, orientalną i australijską z Oceanią włącznie. W Eurazji znani są tylko z Indii, Sri Lanki, Mjanmy, Tajlandii, Tajwanu, Okinawy i Indonezji[2].
Rodzaj ten wprowadzony został w 1869 roku przez Octaviusa Pickarda-Cambridge’a[3]. W 2018 Robert Kallal i Gustavo Hormiga opublikowali wyniki molekularnej analizy filogenetycznej czaikowatych, według których rodzaj Metellina zajmuje pozycję siostrzaną względem rodzaju Zhinu, a powstały tak klad pozycję siostrzaną względem rodzaju Dolichognatha, podczas gdy rodzaj Meta zajmuje pozycję bazalną w podrodzinie[1].
Naukowa nazwa rodzaju pochodzi od połączenia dwóch greckich słów: δολιχος dolikhos „długi”[4] oraz γναθος gnathos „szczęka, żuchwa”[5].
Do rodzaju tego należy 31 opisanych gatunków[2]: