Donata Govoni

Donata Govoni
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1944
Pieve di Cento

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska śródziemnomorskie
srebro Tunis 1967 bieg na 100 m
srebro Izmir 1971 bieg na 400 m
srebro Izmir 1971 bieg na 800 m

Donata Govoni, po mężu Sandrini (ur. 4 marca 1944 w Pieve di Cento[1]) – włoska lekkoatletka, sprinterka i biegaczka średniodystansowa, trzykrotna medalistka igrzysk śródziemnomorskich i dwukrotna olimpijka.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo specjalizowała się w biegach sprinterskich. Była rezerwową zawodniczką w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie[1]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie, a sztafeta 4 × 100 metrów z jej udziałem została zdyskwalifikowana w finale. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie odpadła w półfinale biegu na 200 metrów i eliminacjach biegu na 400 metrów[2].

Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1967 w Tunisie, przegrywając jedynie z Sylviane Telliez z Francji, a wyprzedzając swą koleżankę z reprezentacji Włoch Patrizię Seriau[3]. Odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku[1]. Na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach zajęła 6. miejsce w finale biegu na 400 metrów i odpadła w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów[4]. Odpadła w eliminacjach biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu[5].

Później startowała z powodzeniem na dłuższych dystansach. Zajęła 6. miejsce w finale biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii[6]. Odpadła w półfinale tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[7]. Zdobyła srebrne medale w biegu na 400 metrów (za Colette Besson z Francji, a przed Josefiną Salgado z Hiszpanii) i w biegu na 800 metrów (za Verą Nikolić z Jugosławii, a przed Besson) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[3]. Ponownie zajęła 6. miejsce w biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble[8]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 metrów i eliminacjach biegu na 800 metrów. Była również rezerwową zawodniczką w sztafecie 4 × 100 metrów[1].

Govoni była mistrzynią Włoch w biegu na 100 metrów w latach 1961–1963, 1965–1967 i 1969, w biegu na 200 metrów w latach 1961, 1963 i 1965–1967, w biegu na 400 metrów w latach 1966, 1968, 1969, 1971 i 1973–1975, w biegu na 800 metrów w 1970 i 1972, w sztafecie 4 × 100 metrów w 1965, w sztafecie 4 × 200 metrów w 1975 oraz w biegu przełajowym na 3 kilometry w 1971[9][10]. W hali była mistrzynią Włoch w biegu na 400 metrów w 1970 i 1973 oraz w biegu na 800 metrów w 1971 i 1972[11].

Pięciokrotnie poprawiała rekord Włoch w biegu na 400 metrów doprowadzając go do rezultatu 53,2 s, uzyskanego 2 sierpnia 1970 w Bukareszcie. Raz była rekordzistką Włoch w biegu na 800 metrów z czasem 2:03,9 (2 czerwca 1971 w Turynie) i trzykrotnie w sztafecie 4 × 400 metrów (do czasu 3:38,4 uzyskanego 2 lipca 1972 we Florencji). Wyrównała również rekord swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów z czasem 45,6 s (25 lipca 1964 w Sienie)[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Donata Govoni [online], olympedia.org [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 520, 522, 527–528 [dostęp 2022-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. a b Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 535, 537 [dostęp 2022-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 378 [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 382 [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  7. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 543 [dostęp 2022-01-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 385 [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  9. Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  10. Campionati "assoluti" – donne. Tutti le campionesse italiane – 1923/2020 (Aggiornamento: 1° Gennaio 2021) [online], sportolimpico.it [dostęp 2022-01-25] (wł.).
  11. Italian Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2022-01-25] (ang.).
  12. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 230, 237, 363 i 372. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).